ΜΟΥΔΑΤΣΑΚΙΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

ΑΜΦΙΑ ΕΤΑΙΡΑΣ
(. . .) Μεγάλο Κάστρο, 1919: Μια επικίνδυνη πόρνη. Ένα στοιχειωμένο σπίτι από αίμα προγονικό. Μια σειρά από εγκλήματα, που κρύβονται περίτεχνα στις ενδότερες ραφές του μύθου. Ο υπόκοσμος. Ένας αιμοδιψής τοκογλύφος, ένα συμβόλαιο απελπισίας, μια άγνωστη επιστολή. Ένα γεωγραφικό και ιστορικό περιβάλλον, όπου εκτυλίσσεται σαν τραγωδία μια ιστορία παθών, που εκτείνεται μέχρι τα μέσα του αιώνα. Στις παλιές στιγματισμένες συνοικίες του Ηρακλείου, όπου παρεπιδημούσε το μιαρό και φώλιαζε το έκφυλο, ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις υφαίνει τα «Άμφια εταίρας...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Στόχος της παρούσας εργασίας είναι ο συνδυασμός της Φωνητικής επιστήμης με την εμπειρική τέχνη της ορθής φώνησης-άρθρωσης και προφοράς, όπως αυτή θα όφειλε να μεθοδευτεί εν όψει της πρόκλησης της υποκριτικής τέχνης στο θέατρο και της Ορθοφωνίας στη Σχολική πράξη. Θεωρώ έτσι ως άμεσους αποδέκτες της, τον ηθοποιό και το δάσκαλο, έναν λογοπαιδαγωγό δάσκαλο. [. . .] Η θεωρητική βάση της ίδιας εργασίας συνδυάστηκε με τις πρακτικές έρευνες για την άσκηση των φθογγοπλαστικών οργάνων εν όψει της άρθρωσης. Η άσκηση αυτή προσέγγιζε το στόχο της (την...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ, ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ
Το παιδί φορτίζει με σημασίες τα αντικείμενα και τις κινήσεις του στο παιχνίδι, όπως το κάνει αυθόρμητα και στην καθημερινή ζωή. Η πράξη αυτή βασίζεται στην εγγενή ανάγκη επικοινωνίας με έναν υπερβατικό κόσμο, στην εγγενή τάση συμφιλίωσης με το άγνωστο. Ένα παιδί που παίζει είναι ένας μικρός κοσμοκράτωρ: ανασυνθέτει, ερμηνεύει τον κόσμο μέσα από τα σύμβολα που το ίδιο επινοεί. Η πραγματικότητα γίνεται "είδωλο" που τη μιμείται χωρίς να την αντιγράφει. Η μίμηση, σχεδόν αρχετυπική εμπειρία, προσθέτει τη μαγεία στην πραγματικότητα, την απογει...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΩΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Προτείνω την έννοια του σκηνικού δοκιμίου ως προϊόν μιας ανασύνταξης του αφηγηματικού λόγου προς εμπλουτισμό ενός ρεπερτορίου όπου θα προηγείται η διάνοια της ομάδας, ο καινοτόμος προσανατολισμός. στη θεατρική πράξη. Ένα τέτοιο δοκίμιο θα προκύψει από τη δραματοποίηση ως σύνθετο φαινόμενο. Ο χαρακτήρας του εγχειρήματος θα κριθεί κατ' αρχάς από τον τρόπο εκταμίευσης των συγκινησιακών αξιών που περιέχονται σ' ένα πρωτότυπο αφηγηματικό κείμενο, ποιητικό ή πεζό. Η συν-κίνηση θα λειτουργήσει ως έμπνευση, θα εκθρέψει τον οίστρο και θα οδηγήσει σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
Ο Τηλέμαχος Μουδατσάκις προτείνει μια νέα ερμηνεία του Προμηθέως Δεσμώτη, αναδείχνοντας την εσωτερική κίνηση -εφ' όσον το σώμα του προσηλωμένου ήρωα αναδρά ως μνημείο θυμού- που αντιβαίνει στην ακινησία ή την έλλειψη επεισοδιακής δράσης. Ο ίδιος επιμένει στο κείμενο, ζητώντας να το φωτίσει μέσα από άλλα αρχαία κείμενα, όπως τον Πλατωνικό Φαίδωνα. Και αυτό σε ό,τι αφορά στους τέσσερις ακαταμάχητους στίχους στον διάλογο του Τιτάνα με τον Χορό, όπου ο πρώτος ομολογεί ότι απήλλαξε τους θνητούς από τον φόβο του θανάτου, με "τυφλές" ελπίδες για ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑΝΑΙΣ
Ιούvιος του '44. Το ατμόπλοιο Τάναϊς αναχωρεί από το λιμάνι του Μεγάλου Κάστρου στοιχισμένο σε νηοπομπή, με τους Εβραίους της Κρήτης, άνδρες της Αντίστασης και Ιταλούς αιχμαλώτους. Ενώ καταπλέει για τον Πειραιά, με τελικό προορισμό το Άουσβιτς, τορπιλίζεται από το συμμαχικό υποβρύχιο ViVid και βυθίζεται έτσι από φίλια πυρά. Από το ναυάγιο σώζονται οι ήρωες του καθηλωτικού αυτού μυθιστορήματος, άλλοι στα καταδιωκτικά της νηοπομπής, άλλοι στο πλωτό νοσοκομείο Αγία Σκέπη, στο οποίο έχει επιβιβασθεί και μια σατανική πράκτωρ της Γκεστάπο με αδι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ
Κάθε «δρων» έχει τη δική του πορεία στη δράση (το Υποκείμενο ζητά να κατακτήσει το αγαθό, ο Αντίμαχος του ανθίσταται). Η πορεία αυτή ακολουθεί ορισμένες αρχές οικονομίας. Ποτέ δηλαδή ένας «δρων» δεν εκτίθεται εξαρχής στη δράση, ποτέ δεν χρησιμοποιεί ταυτοχρόνως όλα τα στοιχεία της δύναμης του, παρόλο που το πεδίο της σύγκρουσης είναι ο χώρος της απογύμνωσης αυτής της δύναμης. Η τέχνη του συγγραφέα έγκειται στη μεθοδική εκταμίευση της δύναμης των «δρώντων» του. Ένας αιφνιδιασμός, π.χ., χρειάζεται ένα μυστικό σχέδιο που θα προλάβει τις κινήσ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΧΕΙΡΟΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ
Κρήτη, στα χρόνια της Κατοχής: Το σπίτι της Κωστάντζας, μιας όμορφης και ποθητής γυναίκας, είναι επιταγμένο από τους Γερμανούς. Εκεί διαμένει και ο διοικητής της Βέρμαχτ, που της δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία, με αποτέλεσμα να την υποψιάζονται οι συγχωριανοί της ως ερωμένη και συνεργάτιδά του. Εκείνη ωστόσο κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τις αντιστασιακές ομάδες του νησιού και στην προσπάθειά της αυτή περιθάλπει έναν Βρετανό αξιωματικό, τον οποίο ερωτεύεται παράφορα, φροντίζοντας παράλληλα να τον φυγαδεύσει. Όταν φέρνει στον κόσμο τον καρπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΑΟΣ ΑΠΟ ΦΥΛΛΟ ΚΑΝΕΛΑΣ
Οι δήμιοι σφράγισαν το δέρμα των δουλοπάροικων που είχαν επιβιβασθεί με τους τάφους στον ώμο, ένας, ο πιο νεκρός, έπινε όσα καντήλια του άναβαν κι ύστερα έκρυβε το πτώμα του ως την αποβίβαση -αμπάρια βυσσινιά συκώτια των πλοίων-, άλλος χειριζόταν τα δόντια του, έχοντας παρανοήσει μιαν εντολή γέλιου. Ούτως ή άλλως η γομολάστιχα δεν έσβηνε την τρικυμία. Το "Αγγελικά" δεν είχε μίμο για να πλεύσει, ούτε και γνώριζε από υλικά για να πλάσει θάλασσα. Οι δούλοι άλλαζαν συνεχώς στομάχια για να αποκρύψουν τον εμετό που περιείχε λαθραίο κινίνο. Οι ετ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Με βάση την επιστήμη των σημείων συνθέτω ένα Όργανο ανάλυσης του Θεατρικού κειμένου και το εφαρμόζω στον "Αγαμέμνονα". Προσαρμόζω γι' αυτό τα μεθοδολογικά δείγματα της σημειολογίας στις απαιτήσεις της δραματικής αφήγησης ώστε το Όργανο να αποκτήσει ευκινησία και παραστατικότητα. Αρχίζω με τη μελέτη του Θεατρικού σημείου, τη σχέση ακουστικής εικόνας, σημασίας και αντικειμένου αναφοράς. (Το θ. σημείο, γλωσσικό/σκηνικό, συστήνει το δραματικό μύθο, προάγει τη σύγκρουση, θέτει το αίτημα επικοινωνίας με τον αναγνώστη-θεατή, πληροφορεί...). Με τη...
Διαβάστε περισσότερα...