SANGUINETTI GIANFRANCO

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Το συγγραφέα της έκθεσης αυτής, τον δυσκολεύει ένα μεγάλο μειονέκτημα: πιστεύει ότι τίποτε, ή σχεδόν τίποτε δεν πρέπει να το πραγματεύεται κανείς με σχετική ελαφρότητα. Ο εικοστός αιώνας πιστεύει εντελώς το αντίθετο, κι έχει τους λόγους του γι' αυτό. Η δημοκρατία μας, ζητώντας την έκφραση της προσωπικής γνώμης μιας απειρίας καλών ανθρώπων που δεν έχουν τον καιρό να σχηματίσουν μια τέτοια γνώμη, υποχρεώνει όλο τον κόσμο να μιλήσει για όλα με μια ελαφρότητα που είμαστε με τη σειρά μας υποχρεωμένοι να συγχωρήσουμε, λαβαίνοντας υπ' όψη τις ανά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ο Τζανφράνκο Σανγκουινέτι, έδρασε στους κόλπους της Καταστασιακής Διεθνούς μέχρι την διάλυσή της, το 1972. Γόνος της υψηλής αστικής τάξης οργάνωσε, το 1975, το σκάνδαλο "Τσένσορ" γράφοντας μία αριστοκρατική και κυνική υπεράσπιση της ιταλικής «δημοκρατίας», δήθεν προερχόμενη από κορυφαίο άνδρα της άρχουσας τάξης. Κυνηγήθηκε από τους σταλινικούς (απόπειρα δολοφονίας με αυτοκίνητο) και την Ιταλική Αναρχική Ομοσπονδία, που τον θεώρησε υπεύθυνο για την αξιοθρήνητη κατάστασή της. Σ' αυτό το βιβλίο καταρρίπτει με ιστορικά και πολιτικά επιχειρήματ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΜΟΥΝΑΚΙ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Αυτό το φυλλάδιο, που αντλεί την έμπνευσή του από το μουνάκι, είναι ταυτόχρονα μια καταστασιακή derive γύρω από το θέμα και μια καυστική καταγγελία ενάντια στις διαστροφές του politically correct, ενάντια στην υποκρισία της ιδεολογίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», εναντίον του αστυνομικού φεμινισμού, ενάντια στα ήθη των σημερινών σκλάβων, εναντίον του νέου δεσποτισμού και των εγκλημάτων που η κυρίαρχη δύναμη, η Δύση, επιβάλλει στους υποτελείς λαούς, υποβιβάζοντάς τους σ' ένα καθεστώς δουλείας. Συνεπώς, αφορά σχεδόν τη ζωή του καθενός. (Από...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΟΡΓΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Οι θεωρητικές αλήθειες, που μετασχηματίστηκαν σε πρακτική δύναμη μέσα σε αυτό το κίνημα, ήταν φυσικά λιγότερο πολυάριθμες από τα κακά τα οποία είχε προκαλέσει η επιβεβαίωσή τους. Απαριθμούμε μερικές από αυτές: 1) γενικευμένη άρνηση της κοινωνίας του θεάματος 2) οι κομμουνιστές υποδείχθηκαν ανοιχτά ως πρώτη και κύρια αστυνομία της ταξικής κοινωνίας 3) άρνηση της εργασίας, και από την πλευρά των ανέργων 4) άρνηση της λογικής του μιλιταντισμού, της καθοδήγησης και της ιεραρχίας των γραφειοκρατικών γκρουπούσκουλων, και άρνηση της πολιτικής ...
Διαβάστε περισσότερα...