ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Η ΓΥΦΤΟΠΟΥΛΑ
Η Γυφτοπούλα, το τρίτο κατά σειράν και τελευταίο - πριν τον απορροφήσει δηλαδή οριστικά η διηγηματογραφία - μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911), δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα Ακρόπολη του Βλάση Γαβριηλίδη (21.4-11.10.1884). Με το έργο αυτό ο Παπαδιαμάντης κέρδισε οριστικά την αγάπη του μεγάλου κοινού και εδραίωσε την εκτίμηση προς αυτόν του πνευματικού κόσμου της χώρας. Η δράση τοποθετείται στη Λακωνική κατά τις παραμονές της Άλωσης της Πόλης και έχει ως πυρήνα της τον έρωτα της Αϊμάς και του Μάχτου. Το κεντρικό...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΟΝΙΣΣΑ
Διαβάζοντας αυτήν τη Φόνισσα, θα νιώσετε αναγνώστες επαρκείς, μελετητές της με ιδιότητες και κύρος θα αισθανθείτε και θα διαπιστώσετε όλη την απαιτούμενη αναγνωστική διέγερση, εμβαθύνοντας ταυτόχρονα σ' αυτό το κορυφαίο έργο της νεοελληνικής πεζογραφίας, στην πιο διαχρονική δημιουργία του Παπαδιαμάντη, έτσι όπως την ανέδειξε και την καθιέρωσε η ίδια η ζωή. Αυτή η Φόνισσα δεν περιγράφει απλώς: εισχωρεί σε κάθε κύτταρο -ορατό ή μη- της πανθομολογούμενης και τωόντι αειθαλούς παπαδιαμαντικής μαγείας. Θα συζητήσετε, θα διαλογιστείτε με τον δημ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΣΧΑ ΡΩΜΕΙΚΟ (+CD)
Ο λαός μας εκμυστηρεύτηκε στον κυρ Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη τα σώψυχά του, όπως τον θείο έρωτα της Χριστίνας της δασκάλας προς τον Χριστό, που έγινε ο πιο ταπεινωμένος ανάμεσα στους ταπεινούς, για να στολίσει με τα λουλούδια του Επιταφίου του το τραύμα της ζωής της και να της ψιθυρίσει πίσω από το τραβηγμένο κουρτινάκι με αναμμένο το αλειτούργητο κερί της, να της ψιθυρίσει τον θείο Του έρωτα και να της περάσει στο τυραγνισμένο της δάχτυλο τον αρραβώνα της βασιλείας Του... Ο τόμος αυτός είναι καρπός μίας αυθόρμητης ανάγκης να ξεκινήσουμε ένα ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΙΣ
Η Μετανάστις (1879), το πρώτο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911), είναι μια δραματική ιστορία. Η Μαρίνα, που χάνει στη Μασσαλία μάνα και πατέρα κατά το φοβερό λοιμό του 1720, μεταφέρεται ασφαλής από τον Ζέννο στη Σμύρνη, την πατρίδα της. Ο Ζέννος είναι ερωτευμένος με τη Μαρίνα, η οποία, μόλις συνέλθει από τη συμφορά που τη βρήκε, θα ανταποκριθεί στον έρωτά του. Οι δυο νέοι αρραβωνιάζονται, ο γάμος όμως δεν θα γίνει ποτέ. Η πλεκτάνη που εξυφαίνει εναντίον της Μαρίνας η αντίπαλη ερωτική πλευρά θα την οδηγήσει τελικά στο θάνατο και ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΟΝΙΣΣΑ
«Η "δυστυχής" και "δύστηνος" Φραγκογιαννού δεν είναι τώρα, απλά, μια παραλοϊσμένη φόνισσα. Με την εκπληκτική αντοχή της και το μαχητικό της πείσμα απέναντι στους πραγματικούς ένοχους, τα κρατικά όργανα που ενσαρκώνουν στα μάτια της τη βαρβαρότητα του κόσμου όπως τον γνώρισε, ακλόνητα βέβαιη πως οι πράξεις της ήταν για το καλό των παιδιών και των γονιών, μετατρέπεται σ' ένα φοβερό σύμβολο εξέγερσης. Είναι σαν να μας λέει ο συγγραφέας: χρειάζεται, λοιπόν, μια Φραγκογιαννού για να μας ανοίξει τα μάτια στο κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση κοι...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Αυτοκτόνος
Ο Σακελλάριος, ο ήρωας του «Αυτοκτόνου», είναι αλλοδαπός, τριάντα χρονών, αδέκαρος, και ζει ουσιαστικά χάρη στη συνδρομή των φίλων. Αλλοδαπός από που; Από την Ήπειρο, η οποία δεν έχει ενσωματωθεί ακόμη στο ελληνικό κράτος, εξού και «δεν υπέκειτο εις στρατιωτικήν θητείαν», ο δε βοηθός του φούρναρη, Ηπειρώτης, όπως και το αφεντικό του, τον εγκαρδιώνει λέγοντας: «Κουράγιο, πατρίδα! (...] Έτσι θα πάρουμε και τα Γιάννενα;». Τον έχει διώξει η σπιτονοικοκυρά από την κάμαρη που νοίκιαζε, επειδή χρωστούσε ενοίκια, και μένει σε ένα μικρό ξενοδοχείο,...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΑ ΑΠΑΝΤΑ
Η συλλογή που κρατάτε στα χέρια σας περιλαμβάνει τα ολιγόλεκτα διηγήματα του «φτωχού άγιου των γραμμάτων» μας ταξινομημένα χρονολογικά. Διαβάζονται λόγω του μεγέθους τους, εύκολα και γρήγορα από μικρούς και μεγάλους, είτε μυημένους στο έργο και την πολυκύμαντη γλώσσα του είτε όχι. Όσοι δεν έχουν εντρυφήσει σχετικά, ίσως τους παροτρύνει να προστρέξουν στη συνέχεια και στα μεγαλύτερα σε έκταση έργα του ώστε να ολοκληρώσουν το παπαδιαμαντικό τους προσκύνημα που μόνο πνευματικό «πλούτο» μπορεί να προσφέρει. Μάλιστα αρκετά θεωρούνται αχειροποίη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Κανόνες, κοντάκια, αναστάσιμα απολυτίκια και καταβασίες ήταν ακούσματα γνωστά στον Παπαδιαμάντη, τα οποία διαμόρφωσαν ως έναν βαθμό την οπτική και, συνεπώς, τη γραφή του η Ορθοδοξία είναι παρούσα, συγγράφει με τον λογοτέχνη, του υπαγορεύει. Τα Πασχαλινά Διηγήματα που συγκροτούν αυτό τον τόμο μεταφέρουν τους αναγνώστες σε εποχές αλλοτινές, αυθεντικές, όπου το βίωμα των αγίων ημερών ήταν όντως βίωμα. Η εύχυμη γλώσσα τους, οι γλαφυρές περιγραφές, η γνησιότητα των ηρώων, οι συγκινητικές συνομιλίες τους, οι αναμνήσεις τους μαγεύουν εδώ και εκα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Εις τα διηγήματα, όσα εδημοσίευσα κατά καιρούς ο υποφαινόμενος τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα ενεπνεύσθην, αληθώς, από τας αναμνήσεις μου και τα αισθήματα μου, τα οποία θέλγουσιν και συγκινούσιν εμέ αυτόν - ίσως και ολίγους φιλαναγνώστας [...] Έπειτα ουδαμού σχεδόν θα εύρηται ότι επέζησα βεβιασμένην θέσιν ή πλοκήν, όπως γαλβανίσω την περιέργειαν του αναγνώστου. Όπου γίνεται λόγος περί ξενιτεμένων, οίτινες επιστρέφουσι μετά μακράν απουσία ή στέλλουσι γράμματα μετά υλικής παρηγορίας εις τους οικείους, ταύτα όλα βασίζονται επί της πραγματικότητο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η φόνισσα (σκληρόδετη έκδοση)
Σήμερα, σε μια εποχή όπου η φύση, η τόσο εγκωμιασμένη από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, έχει εγκαταλείψει τον άνθρωπο στο έλεος της μοναξιάς και της αυτοκαταστροφικής του μανίας, όπου η ζωή δεν είναι πια μοναδική και αναντικατάστατη, ο δε θάνατος έχει ευτελιστεί, η "Φόνισσα" είναι μια κιβωτός, από τις ελάχιστες που έχουν απομείνει, για να μπορέσει ο άνθρωπος να παρηγορηθεί και να ξαναθυμηθεί την πραγματική αξία και τον αληθινό του προορισμό: την πραγμάτωση της αγάπης. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, όπως και ο ισοϋψής του Γεώργιος Βιζυηνός, δεν ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
...Ύστερα, η μητέρα άρχισε να ζυμώνει κι έπλασε αρκετές πασχαλινές κουλούρες στολισμένες με κόκκινα αβγά. [...] Ακόμα, έπλασε μικρές "κοκκώνες" για τη Μόρφω, για τον Ευαγγελινό, για τα βαφτιστήρια της και τα φτωχά της γειτονιάς. Τότε ήταν που ο Ευαγγελινός έκλαιγε με παράπονο γιατί η δικιά του κοκκώνα δεν ήταν πολύ μεγάλη! Ας διάλεγε όποια ήθελε, του έλεγε η μάνα, αλλά αυτός δεν ησύχαζε, τις ήθελε όλες δικές του! Γελούσε η μητέρα, τον παρηγορούσε: "Το Σάββατο το βράδυ θα έρθει η κουρούνα (κρα, κρα!) να φέρει το τυρί και το κρέας (τσι, τσι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: "Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα". Το "σήμερον" το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΤΩΧΟΣ ΑΓΙΟΣ
Απήχθη μεταξύ των ερεικών και σχοίνων, όπου δειλά ανθύλλια εποίκιλλον τον πράσινον εαρινόν της γης τάπητα εκεί τον έσυραν οι Αγαρηνοί αλαλάζοντες κ' εκεί έλουσε με το αίμα του τα άνθη και τους χλωρούς κλάδους, και ζέον ρείθρον εκοκκίνισε την γην, ήτις ευμενής το εδέχθη, η δε αύρα πραεία ανέλαβεν επί πτίλων την πνοήν του, κ' εκοιμήθη τον ύπνον τον παραδείσιον, πτωχός αιπόλος! Μιμηθείς τον Ποιμένα τον καλόν, τον τιθέντα την ψυχήν υπέρ των προβάτων. Και ύστερον πως να μη μοσχοβολά το χώμα; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: "Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα". Το "σήμερον" το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: "Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα". Το "σήμερον" το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
"Ο Παπαδιαμάντης, βασανισμένος από τα πάθη του, ερωτικά και άλλα, που δεν έχουν τελειωμό, όπως μας λέει η φώκια στο μοιρολόι της, προσπαθεί να τα ξορκίσει με τη γραφή του. Με την ασύλληπτη - όπως τη χαρακτηρίζει ο Γρηγόριος Ξενόπουλος - μέθοδό του τα καταγράφει προσφυώς στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του, δημιουργώντας ένα ερωτικό σύμπαν, όπου συναιρούνται θαυμαστά η θλίψη με την εγκαρτέρηση". Μια ξεχωριστή προσέγγιση του Παπαδιαμάντη μακριά από δογματισμούς και εμμονές, με βάση αποκλειστικά τα ίδια τα διηγήματά του, όπου είναι διάχυτη η ε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη έχουν την υπόθεσή τους παρμένη από τη ζωή στη Σκιάθο ή την Αθήνα, αλλά αυτό το ηθογραφικό τους υπόβαθρο υπακούει στις προδιαγραφές του ρεαλισμού: η πιστή απόδοση της καθημερινής πραγματικότητας παραπέμπει στην αναζήτηση της άλλης, της αληθινής πραγματικότητας, που την έχει αμαυρώσει "το κράτος της αμαρτίας". Ο ρεαλισμός, εκφράζοντας το θετικιστικό πνεύμα του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, έχει ως αντικειμενικό σκοπό να συλλάβει την πραγματικότητα και έρχεται ως αντίδραση κατά του ρομαντικού ιστορικού μυθιστορή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
«Κάτω εις το βάθος, εις τον λάκκον, εις το βάραθρον, ως κελάρυσμα ρύακος εις το ρεύμα, φωνή εκ βαθέων αναβαίνουσα ως μύρον, ως άχνη, ως ατμός, θρήνος, πάθος, μελωδία, ανερχομένη επί πτίλων αύρας νυκτερινής, αιρομένη μετάρσιος, πραεία, μειλιχία, άδολος, ψίθυρος, λιγεία, αναρριχωμένη εις τας ριπάς, χορδίζουσα τους αέρας, χαιρετίζουσα το αχανές, ικετεύουσα το άπειρον, παιδική, άκακος, ελισσομένη, φωνή παρθένου μοιρολογούσης, μινύρισμα πτηνού χειμαζομένου, λαχταρούντος την επάνοδον του έαρος». [Ο ξεπεσμένος δερβίσης, 1896] Σαν τον ήχο του νάι ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΟΥΤΟΥ ΓΟΥΠΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΗΣΙΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
Η θειά η Χαδούλα -στην Φόνισσα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη- σκυμμένη επάνω στην κούνια ενός μωρού, συλλογίζεται. Στην κούνια κείτεται άρρωστο το κορίτσι, που λίγες μέρες προτύτερα έφερε στον κόσμο η κόρη της η Δελχαρώ. Είναι νύχτα ακόμα το πρώτο λάλημα του πετεινού, την ώρα που "οι αναμνήσεις", όπως λέει ο συγγραφεύς, "έρχονται σαν φαντάσματα". Και η θειά Χαδούλα συλλογιέται την προτερινή της ζωή. Ζωή γυναίκας και ζωή σκλάβας. Από μωρό παιδί υπηρετούσε τους γονείς της. Όταν παντρεύτηκε, έγινε σκλάβα του ανδρός της. Όταν απέκτησε τέκνα, έγ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΙΣ
(. . .) Η Μετανάστις, ερωτικό μυθιστόρημα με τραγική κατάληξη, διαδραματίζεται στη Μασσαλία και τη Σμύρνη του 1720. Βαθιά επηρεασμένος από τον ρομαντισμό, ο συγγραφέας τονίζει το φθαρτό και ανέφικτο του ανθρώπινου έρωτα, ενώ καταφάσκει στον θείο, όπου μόνον πεθαίνοντας παραδίδεται ο άνθρωπος. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...