(P/B) SEIOBO THERE BELOW

Παρουσίαση

Winner of the 2015 Man Booker International Prize Beauty, in Laszlo Krasznahorkai's new novel, reflects, however fleeting, the sacred - even if we are mostly unable to bear it. In Seiobo There Below we see the Japanese goddess Seiobo returning to mortal realms in search of perfection. An ancient Buddha being restored; the Italian renaissance painter Perugino managing his workshop; a Japanese Noh actor rehearsing; a fanatic of Baroque music lecturing to a handful of old villagers; tourists intruding into the rituals of Japan's most sacred shrine; a heron as it gracefully hunts its prey.
Told in chapters that sweep us across the world and through time, covering the furthest reaches of human experience, Krasznahorkai demands that we pause and ask ourselves these questions: What is sacred? How do we define beauty? What makes great art endure? Melancholic and mesmerisingly beautiful, this latest novel by the author of Satantango shows us how to glimpse the divine through extraordinary art and human endeavour. (From the publisher)

Το Seiobo δεν είναι απλά το πιο σημαντικό έργο της παγκόσμιας περιόδου του Krasznahorkai, αλλά ίσως ολόκληρου του μεταφρασμένου του καταλόγου. Το βιβλίο αποτελεί την προέκταση του χειρογράφου που συναντάμε στο Πόλεμος και Πόλεμος: κάθε χαρακτήρας βιώνει μια αισθητική εμπειρία με όρους υπερβατικότητας, μόνο που εδώ δεν υπάρχει πρωταγωνιστής αλλά χαρακτήρες που αλλάζουν ανά κεφάλαιο, ενώ η εμπειρία που έχουν δεν γεννά την αίσθηση ενός ανώτερου καθήκοντος, όπως συνέβη στον Κόριμ, αλλά παράγει τρόμο, φόβο και απελπισία για την αδυνατότητα οποιαδήποτε μεταφυσικής επαλήθευσης. [...]
Η ανάγνωση του Seiobo ισοδυναμεί με μια επίσκεψη σ' ένα φανταστικό μουσείο του μέλλοντος, όπου μοντερνιστικά και μεταμοντέρνα λογοτεχνικά χαρακτηριστικά εκτίθενται το ένα δίπλα στο άλλο, σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους, αμφότερα μέρη μιας ευρύτερης έκθεσης, οργανωμένη από έναν επιθετικά αυτοσυνειδησιακό επιμελητή. Από τη μία, το κυρίαρχο μοντερνιστικό πλαίσιο: η πρόζα του, πάνω απ' όλα, στο τελευταίο στάδιο της εξελικτικής της διαδικασίας, ικανοποιεί στο απόλυτο τη μοντερνιστική επιταγή για στυλιστική καινοτομία οι μορφές ασκητισμού και οι απολυταρχικές ενδείξεις, μετεξελίξεις όσων αναφέρθηκαν παραπάνω η πρακτική ενσωμάτωση του καταληκτικού στίχου του Rilke (You must change your life), από το Archaic Torso of Apollo, διάσημου και επιδραστικού στον μοντερνιστικό κανόνα, που εδώ αναδεικνύεται σε κάτι σαν modus operandi της αισθητικής εμπειρίας που αποτελεί τον θεματικό πυρήνα του βιβλίου τέλος, η απουσία σχεδόν οποιοδήποτε αναφοράς στη δημοφιλή κουλτούρα η οποία, όπως σε κάθε μοντερνιστικό έργο, έχει αποκοπεί σαν γαγγραινικό κάτω άκρο. (Από κείμενο του Βασίλη Καγιά στο bookpress.gr, 3/9/2017)