ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΜΑΜΑ = ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Παρουσίαση

ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΓΟΝΙΟΣ; ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΠΑ ΤΩΡΑ!
Η ψυχολόγος Θέκλα Πετρίδου, με μια απρόσμενη, πρακτική, αισιόδοξη και απελευθερωτική γραφή, διατυπώνει με λέξεις όλα αυτά που πραγματικά νιώσουμε οι γονείς, αλλά φοβόμαστε να εκφράσουμε.
Το βρεφικό κλάμα σου σπάει τα νεύρα, είναι στιγμές που νιώθεις άχρηστος γονιός, δεν αντέχεις τις αταξίες των παιδιών σου, τις περισσότερες φορές δεν ξέρεις πώς να τους συμπεριφερθείς, πώς να μιλήσεις για κάποια θέματα, πώς να καταλάβεις και να διαχειριστείς τόσο τα δικά σου όσο και τα δικά τους συναισθήματα.
Το να είσαι γονιός δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά, και, σε μια προσπάθεια να την καταστήσει ευκολότερη, η Θέκλα Πετρίδου πραγματεύεται σε δεκαοχτώ κεφάλαια ισάριθμα θέματα που σχετίζονται με τον ρόλο του γονιού αναφορικά με την επικοινωνία κατά τη διάρκεια της εφηβείας και τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, το διαζύγιο και τη γονική αποξένωση, τις μονογονεϊκές οικογένειες και τον καθωσπρεπισμό μιας υποκριτικής κοινωνίας, τη δύσκολη στιγμή που αρρωσταίνει ένα παιδί και την ακόμα πιο δύσκολη που φεύγει.
Τα βασικά ερωτήματα είναι τρία:
- Πρέπει να θυσιάζομαι για τα παιδιά μου;
- Να ακούω το ένστικτό μου ή τους γύρω μου;
- Να είμαι φίλος ή γονιός; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
- Συνειδητός γονιός
- ΑΓΑΠΗ δεν είναι θυσία
- Κανένας γονιός δεν είναι τέλειος
- Άτακτα παιδιά και πειθαρχία
- Όρια
- Μονογονεϊκές οικογένειες - Παιδιά που μεγαλώνουν με τον έναν γονιό
- Το διαζύγιο δεν είναι η καταστροφή των παιδιών
- Τα παιδιά των οποίων οι γονείς μένουν μαζί και δε χωρίζουν και δεν καταστρέφονται
- Γονική αποξένωση
- Τα παιδιά θέλουν σημασία, κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό!
- Επικοινωνία
- Γονείς που ζηλεύουν τα παιδιά τους;
- Οι φιλίες των παιδιών μας
- Παιδιά στην εφηβεία, γονείς σε απόγνωση;
- Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
- Παιδιά με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό
- Παιδιά με προβλήματα υγείας
- Αντιμετωπίζοντας ως γονιός το χειρότερο
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Επίλογος από τη συνάδελφο δόκτορα Αριστονίκη Θεοδοσίου-Τρυφωνίδου