Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΤΑΡΙΧΕΥΤΗ

Παρουσίαση

Σάσεξ 1912
Όταν μεσάνυχτα τα καμπαναριά χτυπούν
εκεί, μπροστά στην εκκλησία
οι δύστυχες ψυχές περνούν...

Στο νεκροταφείο της εκκλησίας της Παρθένου Μαρίας και του Αγίου Πέτρου, άνθρωποι συγκεντρώνονται σιωπηλά στην άκρη των πλημμυρισμένων βάλτων. Παρακολουθούν, περιμένουν.
Διότι υπάρχει μια δοξασία που λέει ότι την παραμονή του Αγίου Μάρκου τα φαντάσματα όσων πρόκειται να πεθάνουν μέσα στη χρονιά θα φανούν να μπαίνουν στην εκκλησία ακριβώς στην αλλαγή της μέρας. Πρόκειται για ένα έθιμο που έχει ξεχαστεί στα περισσότερα μέρη του Σάσεξ, αλλά όχι εδώ.
Η κόρη του ταριχευτή, η Κόνι Γκίφορντ, στέκεται κρυμμένη στη σκιά των κυπαρισσιών και παρακολουθεί κι αυτή.
Το ρολόι χτυπάει δώδεκα ακριβώς. Μέσα στη βουή και τη μανία του ανέμου και τους αμείλικτους χτύπους της καμπάνας, κανείς δεν ακούει την κραυγή.
Μια γυναίκα κείτεται νεκρή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Μαι γοτθική ιστορία φόνου, προλήψεων και μυστηρίου που θα σας καθηλώσει. Εξαιρετική κλιμάκωση της έντασης, αληθινά συναρπαστικό ανάγνωσμα. (LOVEREADING)
"Γυαλιστερό σαν το φτερό του κορακιού. Σίγουρο σαν το νυστέρι του χειρουργού. Πραγματικά το αγάπησα." (JOANNE HARRIS, συγγραφέας)