ΥΠΑΤΙΑ

Παρουσίαση

"Αν στην κοινωνία μας έχουμε σημειώσει σημαντικές προόδους στις επιστήμες αυτό οφείλεται στο ότι γενιές στοχαστών αψήφησαν το θάνατο και τα Βασανιστήρια, διασώζοντας το πολιτιστικό κεφάλαιο των Ιώνων με τον αθεϊστικό ορθολογισμό του. Και, ακόμα, επειδή ερεύνησαν τον κόσμο που μας περιβάλλει χωρίς την τροχοπέδη κάποιων παράλογων δεισιδαιμονιών. Σε αυτή την πάλη για την ελευθερία της σκέψης, η Υπατία εξακολουθεί να αποτελεί παράδειγμα ακεραιότητας και θάρρους."

Η Υπατία, κόρη του μαθηματικού και αστρονόμου Θέωνα, του τελευταίου διευθυντή του μουσείου της Αλεξάνδρειας, γεννήθηκε στα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. Γρήγορα ξεπέρασε σε γνώσεις τον Θέωνα και δίδαξε μια εκλεκτή ομάδα σπουδαστών, που μετέβαλαν την Αλεξάνδρεια σε ένα από τα πιο γνωστά κέντρα ερευνών της αρχαιότητας. Το 415, η Υπατία έπεσε θύμα αλλεπάλληλων βιασμών, βασανίστηκε και διαμελίστηκε από μια ομάδα φανατικών χριστιανών που δρούσαν υπό τις διαταγές του πατριάρχη της πόλης. Ωστόσο, το όνομά της διέτρεξε την Ιστορία και τη θυμόμαστε μέχρι σήμερα ως σύμβολο μιας προνομιακής ευφυΐας που αποτέλεσε πρόκληση για το σκοταδισμό της εποχής της. Ο Πέδρο Γκάλβεθ, που κληρονόμησε από τον πατέρα του το πάθος για την επιστήμη και το θαυμασμό για την Υπατία, μας προτείνει τώρα αυτό το θαυμάσιο πορτρέτο μιας έξοχης γυναίκας, η οποία καταδικάστηκε να ζήσει σε μιαν εποχή που ούτε οι θεοί θέλουν να θυμούνται. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

"Ακόμη κι αν ο αναγνώστης δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία ή τα μαθηματικά, θα βρει στο βιβλίο του Γκάλβεθ μιαν εξιστόρηση η οποία περιλαμβάνει τα πάντα: από την αφοσίωση στις αξίες και τα πρότυπα της σκέψης και της επιστημονικής ελευθερίας μέχρι τη θρησκευτική τύφλωση και τον σαρκοβόρο φανατισμό, που μπορεί να οδηγήσουν στην απροκάλυπτη κτηνωδία". (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Ελευθεροτυπία)
"Το βιβλίο [...] θα διαβαστεί. Ιδιαίτερα θα εκτιμηθεί: για το μεν μυθιστορηματικό / βιογραφικό κομμάτι του, από τους πιστούς του ιστορικού δοκιμίου, για τη δε επιστημονική του συνέπεια, από τους λάτρεις των ιστορικών βιογραφιών - και αντιστρόφως χιαστί. Τα πρώτα εννέα κεφάλαια αποτελούν την καλοστημένη, γλαφυρή μυθιστορηματική βιογραφία της φιλοσόφου Υπατίας [...]. Το δέκατο και τελευταίο κεφάλαιο, "Η κληρονομιά της Υπατίας", απαραίτητο, διαφωτιστικό και σωστά τοποθετημένο στο τέλος και όχι (σε μορφή και) στη θέση Προλόγου". (Κωστής Γιούργος, Η Καθημερινή της Κυριακής)
"Πρόκειται για μια ακόμη αποκατάσταση, νηφάλια και εξίσου πειστική, του βίου και της συμβολής στην επιστήμη της μοιραίας αυτής μαθηματικού (370-415 μ.Χ.), η θυσία της οποίας, κατά τον ισπανό συγγραφέα, αξίζει να παραβληθεί με εκείνη του Τζορντάνο Μπρούνο. Η αφήγηση έχει την ικανότητα να αναπαριστά ήθη και ρήξεις, χωρίς να αυτοπαγιδεύεται στο αυτονόητο ή στο τετριμμένο". (Γιώργος Βέης, Η Κυριακάτικη Αυγή)

Περιεχόμενα

Αντί προλόγου
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Το ένδοξο ξημέρωμα
1. Μια καινούργια ζωή
2. Η δύναμη του παρελθόντος
3. Ολέθριος οιωνός
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η μεγάλη πυρά
4. Η γκρεμισμένη στήλη
5. Κεραυνοί στον ορίζοντα
6. Η ερήμωση
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ: Το μαύρο κοράκι
7. Η πρόκληση
8. Η εξέγερση
9. Το κυνήγι της μάγισσας
10. Η κληρονομιά της Υπατίας
Πρόσωπα και τόποι
Βιβλιογραφία