ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΕΣΑ ΧΑΛΚΙΝΗ ΚΑΡΔΙΑ

Παρουσίαση

Αθήνα, Σεπτέμβριος 2013: ο 15χρονος Νάσος, ο πιο χαρισματικός μαθητής του γυμνασίου, δεν εμφανίζεται την πρώτη μέρα στο λύκειο. Ο μόνος που δεν αποδέχεται την εξαφάνιση του παιδιού, με το οποίο τον συνδέουν πολλά περισσότερα από το πάθος τους για την Ιλιάδα, είναι ο φιλόλογός του Αργύρης Σταυρινός.
Κι ενώ στην πόλη αθροίζονται τα θύματα ενός ασίγαστου κοινωνικού πολέμου, ο Αργύρης θα βρεθεί μπροστά σε ένα κουβάρι από πολλαπλά νήματα που τον οδηγούν άλλοτε σε νυχτερινές περιπλανήσεις στα στενά του Κολωνού κι άλλοτε αντιμέτωπο με τα φαντάσματα μιας οδυνηρής προσωπικής ήττας.
Πού όμως τελειώνει το ατομικό τραύμα και πού αρχίζει το συλλογικό; Πόσος «ηρωικός κόσμος» χωράει στην παρωδία της ελληνικής καθημερινότητας; Κι αν η αγάπη είναι «το κοινότερο νόμισμα», γιατί είναι τόσο δύσκολο να το αποκτήσουμε; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ένα ατέλειωτο καλοκαίρι απλωνόταν μπροστά του, ένα καλοκαίρι, κι αυτό ήταν το χειρότερο, που θα κατέληγε σε ένα φθινόπωρο χωρίς εκείνον στην τάξη του, χωρίς το βάλσαμο της καθημερινής τους συνύπαρξης, χωρίς το πρόσωπό του, σοβαρό, καθαρό, όμορφο, να τον αντικρίζει μόλις λίγα μέτρα μακριά του, χωρίς τη φωνή του, αυτή την αργή, μετρημένη φωνή με την παράξενη προφορά, που συνόψιζε για εκείνον την ανθρώπινη χάρη και τη θεία δικαιοσύνη.» (Από την έκδοση)

«Ο Κατσουλάρης συνθέτει μέσα από τα ρετάλια της κρίσης ένα πολιτικοκοινωνικό μυθιστόρημα με πλατιά θέαση και πολλαπλές οπτικές γωνίες, ικανό να μεταμορφώσει το στιγμιαίο και το επεισοδιακό σε αναφαίρετο κομμάτι μιας διαρκέστερης και σαφώς πιο περίπλοκης άρθρωσης. [...] Αναντικατάστατο προσόν του μυθιστορήματος: το καλοχτισμένο σασπένς που συνέχει τα δρώμενα από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα». (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Το Βήμα της Κυριακής, 02/12/2018) «Πρωτότυπο, επίκαιρο, ερεθιστικό είναι το μυθιστόρημα του Κώστα Β. Κατσουλάρη "Στο στήθος μέσα χάλκινη καρδιά". [...] Η τομή που κάνει το μυθιστόρημα στον νέο εθνικό μας διχασμό είναι μάλλον ηθογραφική (ηθολογική) και πολιτισμική παρά κοινωνιολογική ή πολιτική. Δεν αντιπαραβάλλεται, βέβαια, η ιλιαδική μάχη και η μήνις με την αθηναϊκή βατραχομυομαχία, η αριστεία των ηρώων με το νταηλίκι των κουκουλοφόρων και τη μαστούρα της οργής. Μόνο έμμεσα και προαιρετικώς συμπίπτουν τοπογραφικά η Ακαδημία του Πλάτωνα και ο Ίππιος Κολωνός με την Ακαδημία Πλάτωνος και τον Κολωνό των κουφιοκέφαλων. Τα ονόματα και οι φιλολογικές αναφορές λειτουργούν ειρωνικά. Το Έπος αναγραμματισμένο?». (Δημήτρης Ραυτόπουλος, Athens Voice, 28/03/2019)

Περιεχόμενα

Αξιότιμε κ. διευθυντή...
Α. Αλεξάνδρου εξαφάνισις
Β. Μύρια άλγεα
Γ. Μάχη επί τοις κειμένοις
Δ. Ονοματοποιία
Ε. Οιωνός άριστος
Ζ. Αχιλλεύς παρά θιν' αλός
Η. Έπεα πτερόεντα
Θ. Νυχτοπορία
Ι. Κωκυτός
Κ. Επί ξηρού ακμής
Λ. Αλεξάνδρου αριστεία
Μ. Τρόμος χλωρός
Ν. Κόλος μάχη
Ξ. Αχιλλέως μήνις
Ο. Φυγή ιδεών
Π. Κλέος άφθιτον
Ρ. Άχθος Αρούρης
Σ. Ρευστό ποιείν
Τ. Κατά φρένα και κατά θυμόν
Υ. Ούλον Όνειρον
Φ. Αλεξάνδρου εμφάνισις
Χ. Άσπλαχνος χαλκός
Ψ. Ακαδημία Πλάτωνος
Ω. Ο Αχιλλέας μετά θάνατον
Σημείωμα του συγγραφέα