ΑΓΡΙΑ ΦΥΣΗ

Παρουσίαση

ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ (2018) ΣΤΑ AUSTRALIAN INDIE BOOK AWARDS
POLAR DE COGNAC - ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΟ ΘΡΙΛΕΡ
ΒΡΑΒΕΙΟ DAVITT
Πέντε γυναίκες εγκαταλείπουν την άνεση του κλιματιζόμενου εργασιακού τους περιβάλλοντος, φορτώνονται απρόθυμα τα σακίδιά τους και ξεκινούν να διασχίσουν ένα πάρκο άγριας φύσης στην αυστραλιανή ενδοχώρα. Στόχος αυτής της πεζοπορίας να ενισχυθούν οι μεταξύ τους συναδελφικοί δεσμοί και η ομαδικότητά τους. Στο τέλος της διαδρομής όμως θα μείνουν μόνο τέσσερις... Και καθεμία έχει μια ελαφρώς διαφορετική ιστορία για το τι ακριβώς τους συνέβη.
Ο ομοσπονδιακός πράκτορας Άρον Φαλκ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την τύχη της αγνοούμενης πεζοπόρου. Καθώς η έρευνά του τον παρασύρει στην καρδιά της οργιώδους βλάστησης, ο Φαλκ ανακαλύπτει πως οι γυναίκες είναι μπλεγμένες μεταξύ τους σ' ένα κουβάρι από μυστικά, υποψίες και προδοσίες. Θα μπορούσε κάτι απ' όλα αυτά ωστόσο να οδηγήσει σε φόνο;
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΟΝ ΦΑΛΚ ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ "Η ΞΗΡΑΣΙΑ"

«Ακόμα πιο εντυπωσιακό από την "Ξηρασία"... Ένα σχεδόν αφόρητο επίπεδο σασπένς... Η φύση είναι μια εχθρική και απρόβλεπτη δύναμη και στα δύο μυθιστορήματα της Χάρπερ, αλλά το ιδιοφυές στοιχείο στα βιβλία της είναι πως τη μετατρέπει σε μια δοκιμασία για την επιρρεπή στο λάθος ανθρώπινη φύση». (Sunday Times)

«Αυτό που φαίνεται να ενδιαφέρει περισσότερο την ?αγγλικής καταγωγής? συγγραφέα είναι οι ομάδες γυναικών και πώς αυτές σχετίζονται μεταξύ τους σε ένα ανδροκρατούμενο πλαίσιο. Την πρώτη νύχτα της πεζοπορίας τους, οι γυναίκες συναντιούνται με την ομάδα των αντρών για μια νύχτα οινοποσίας και, παρόλο που οι δύο ομάδες δεν συναντιούνται ξανά, η ανταγωνιστικότητα μεταξύ τους είναι προφανής. Ο τρόπος αλληλεξάρτησης και οι σχέσεις των γυναικών φαίνεται επίσης πως επηρεάζονται αισθητά από την εταιρική ιεραρχία. Η Χάρπερ περιπαίζει, παράλληλα, τον αμείλικτο ατομικισμό που διαπερνά την εταιρική κουλτούρα, καθώς και το είδος της ατομικής συμπεριφοράς σε αυτού του τύπου την ομαδοποίηση. (...) Οι δυνάμεις της φύσης μπορεί να είναι καλές ή κακές, αλλά δεν είναι ποτέ αδιάφορες, έχει ειπωθεί χαρακτηριστικά πολλάκις, αλλά εδώ, «όταν βρίσκεις τα υπάρχοντα ή το καταφύγιο, σειρά έχει συνήθως το πτώμα», και η γυναικεία ενόρμηση εν προκειμένω έχει τον πρώτο λόγο. Μια ιστορία λίαν ενδιαφέρουσα με ρίζες, ανταγωνισμούς και διαπλεκόμενες σχέσεις με πολύχρονο παρελθόν, που σιγόβραζαν για χρόνια». (Γιώργος Νικ. Σχορετσανίτης, bookpress.gr, 06/04/2021)