ΑΝΤΙΟ, ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Η τριανταεξάχρονη Ίντα επιστρέφει μετά από καιρό στη γενέτειρά της, τη Μεσσίνη, για να βοηθήσει τη μητέρα της να ανακαινίσουν το σπίτι τους, προκειμένου να το πουλήσουν. Περιτριγυρισμένη από αντικείμενα και αναμνήσεις, η Ίντα πρέπει να αποφασίσει ποια κομμάτια του παρελθόντος θα κρατήσει και ποια θα αφήσει πίσω της. Την ίδια στιγμή, τα φαντάσματα της εφηβικής της ηλικίας μοιάζουν να αναδύονται από το παρελθόν: πριν από είκοσι τρία χρόνια, ο πατέρας της εγκατέλειψε την οικογένειά του και εξαφανίστηκε. Ξαφνικά, η ανάμνησή του στοιχειώνει και πάλι όχι μόνο την ύπαρξη της οικογένειάς του, μα και κάθε ρωγμή του σπιτιού, κάθε συζήτηση και σιωπή ανάμεσα σε μητέρα και κόρη. Και η Ίντα πρέπει πάση θυσία να βρει έναν τρόπο να σπάσει τα δεσμό της και να βγάλει τον πατέρα της από το προσκήνιο της ζωής της.
Η Nadia Terranova με ακρίβεια και λεπτότητα φωτίζει εκείνες τις πτυχές της ύπαρξής μας, πάνω στις οποίες χτίζει ο καθένας μας την ταυτότητά του: τη μνήμη, την απώλεια της αθωότητας, την πολυπλοκότητα των οικογενειακών αλλά και των ερωτικών σχέσεων. Το Αντίο, φαντάσματα, που βρέθηκε στη βραχεία λίστα του Βραβείου Strega και επαινέθηκε από κοινό και κριτικούς, τοποθετεί τη συγγραφέα ανάμεσα στις πιο σημαντικές φωνές της σύγχρονης ιταλικής πεζογραφίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η συγγραφέας σκιαγραφεί με πολύ γλαφυρό τρόπο το σκοτάδι και την ερημιά της ηρωίδας, τον πόνο και την απόγνωση, το πένθος που δεν ολοκληρώνεται και γι’ αυτό δεν αφήνει την πληγή να επουλωθεί. Λόγος ζωντανός, συχνά αιχμηρός, με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Πρωτοπρόσωπη αφήγηση που δεν σκοπεύει να συγκινήσει απλώς τον αναγνώστη αλλά να καταθέσει αλήθειες, να δώσει φωνή στο καταπιεσμένο συναίσθημα. Και το καταφέρνει στο έπακρο». (Χριστίνα Μουκούλη, bookpress.gr, 07/03/2022)

"Η ευαίσθητη αποτύπωση μιας ζωής που την πνίγει μια σαρωτική απώλεια". (KIRKUS REVIEWS)
"Το αφηγηματικό στιλ της Nadia Terrranova αναστατώνει με την ακρίβεια και την ευαισθησία του" (Annie Ernaux)

Περιεχόμενα

ΤΟ ΟΝΟΜΑ
Φτιάχνουμε τις φωλιές μας μες στις βρομιές
Πρώτο νυχτερινό
Το λευκό φως του Στενού της Μεσσίνης
Δεύτερο νυχτερινό
Έξι και δεκάξι για πάντα
Τρία εκατοστά
Τρίτο νυχτερινό (μεσημεριανό)
Η μπλε ώρα
ΤΟ ΣΩΜΑ
Η ζωή είναι ένα πετάρισμα των βλεφάρων
Τέταρτο νυχτερινό (απογευματινό)
Τα πράγματα που δεν κάνουμε
Πέμπτο νυχτερινό
Τρομερά πράγματα σαν να ήταν φυσιολογικά, μπορεί και το αντίστροφο
Τα σπίτια των άλλων
Δύο πλαστικές μαύρες σακούλες
Έκτο νυχτερινό (απογευματινό)
Διαρροές
Έβδομο νυχτερινό
Η ΦΩΝΗ
Η δυστυχία δεν ήταν ο κανόνας όλων, με εξαίρεση το δικό μας σπίτι
Για πάντα (σαν ένα νυχτερινό)
Λάμπες
Ανουντσιάτα
Το σπίτι του Πουπάρο
Όγδοο νυχτερινό
Η ατελής λύπη
Το αντίο