ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ
ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΕΙΝΩΝ
ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ ΜΑΙΡΗΚωδ. Πολιτείας: 2760-4676
Τιμή Έκδοσης €12.20 | Τιμή Πολιτείας €8.54 | (-30%) |
Κερδίζετε €3.66 |
- Διευκρινίσεις σχετικά με τις τιμές διάθεσης βιβλίων
Παρουσίαση
Οι ένοικοι δυο απέναντι πολυκατοικιών επί της οδού Ανεξαρτησίας, άνθρωποι συνηθισμένοι, την εποχή της καραντίνας, αρχίζουν να παρατηρούν τους γείτονές τους. Με το μεγαλείο και τις μικρότητές τους, το γέλιο και το κλάμα, τις αλήθειες και τις πλάνες τους: ένας στρατηγός εν αποστρατεία που δεν τα 'χει καλά με κανέναν, μια γυναίκα που εγκληματεί από μεγάλο έρωτα, ένα ζευγάρι που σκόπιμα αγνοεί ο ένας την ύπαρξη του άλλου, ένας αντιρρησίας στράτευσης, δυο νέοι που ψάχνουν μόνο την αγάπη, ένας τηγανισμένος -στην κυριολεξία όμως- σατράπης σύζυγος, μια συνταξιούχος καθηγήτρια που δεν έχει τραγουδήσει ποτέ, ένας Ρωμαίος και μια Ιουλιέτα που δεν θα πάρουν ποτέ το δηλητήριο γιατί το πίνουν κάθε μέρα.Αυτοί, και άλλοι τόσοι, σκιαγραφούν με χιούμορ και πίκρα το πορτρέτο μιας κοινωνίας, ήδη "διασωληνωμένης", πολύ πριν από την πανδημία.
Ώρες κοινής ανησυχίας, μικρές ιστορίες εγκλεισμού και άλλων δεινών για ανθρώπους σαν εσένα και μένα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Λίγα λόγια πρινΟι απέναντι
...μισή αρχοντιά
Χαρωπά τα δυο μου χέρια
Αλτ! Τις ει;
Χωρίς συγγνώμες
Μια πλαστική πασχαλίτσα
Σαν παλιό σινεμά
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Ένα ταξίδι ακόμα
Νους υγιής...
Οδός Ανεξαρτησίας
To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:
ani.rstΚριτικές για το προϊόν
[29/08/2021] nansipan. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Συνηθισμένοι από τις τριλογίες και διλογίες της Κόντζογλου ξαφνιαζόμαστε με το διαφορετικό αυτό είδος με το οποίο ασχολείται η συγγραφέας. Πρόκειται για μικρές ιστορίες εγκλεισμού την περίοδο της καραντίνας στη σύγχρονη Αθήνα. Καθημερινοί ήρωες που ζώντας μέσα στη μοναξιά, την πλήξη, την απομόνωση, προσπαθούν να ξεφύγουν από τα προσωπικά τους αδιέξοδα. Στα συν περιλαμβάνεται η άρτια περιγραφή του ψυχισμού των ηρώων που δίνει αφορμή για σκέψη και το όμορφο εξώφυλλο, ενώ ενοχλεί ο μονόπλευρος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η συγγραφέας την καραντίνα. Θίγει μόνο τα αρνητικά σημεία της, ενώ παραβλέπει π.χ. το ότι οι άνθρωποι ήρθαν πιο κοντά με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ασχολήθηκαν περισσότερο με το σπίτι τους, ξεκουράστηκαν κ.λ.π.
Νιώθεις μια μελαγχολία κι ένα σφίξιμο διαβάζοντας το βιβλίο με μόνο φωτεινό σημείο την τελευταία φράση: "Φοβάμαι. Αλλά θα προσπαθήσω".
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.