Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

Παρουσίαση

Το 1952 θα ξεκινήσει η μεγάλη πανευρωπαϊκή εκστρατεία για τη ματαίωση της εκτέλεσης του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Ο Πάμπλο Πικάσσο θα σπεύσει τότε, βασισμένος σε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια της δίκης του Μπελογιάννη, να φιλοτεχνήσει το έργο του "Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο", που αναπαράγεται σε χιλιάδες κόπιες και κάνει γρήγορα τον γύρο του κόσμου. Εξήντα χρόνια αργότερα, ένας Έλληνας συγγραφέας που ζει μόνιμα στο Παρίσι, βρίσκεται δολοφονημένος στο διαμέρισμά του. Η αστυνομία συνδέει τη δολοφονία του με το γεγονός ότι είχε στην κατοχή του τα κλεμμένα προσχέδια του θρυλικού πορτρέτου.
Μια νουάρ ιστορία με φόντο τον κύκλο των Ελλήνων εμιγκρέ στο Παρίσι του Ψυχρού Πολέμου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ο Δαββέτας παντρεύει δίχως δυσκολία το αστυνομικό με το ιστορικό μυθιστόρημα, περνάει με ευχέρεια από το ένα χρονικό επίπεδο αφήγησης στο άλλο, διαθέτει σφιχτοδεμένη πλοκή, που δεν διασπάται εν τέλει από το υπεράριθμο των προσώπων, και έχει δουλέψει με προσοχή τους χαρακτήρες του. Αποφεύγοντας τα εξαντλητικά ψυχολογικά πορτρέτα, στήνει τα κοντινά πλάνα των ηρώων του από τη σωστή απόσταση: τα πλησιάζει μόνο ώσπου να συνδέσει τον ατομικό κόσμο τους με τον κοινωνικό ρόλο τους και του ιστορικό τους περίγυρο. Το μήνυμα παραμένει πικρό: οι ιδεολογίες υπήρξαν εξαρχής διάτρητες". (Βαγγέλης Χατζηβασιλείου)
"Συναρπαστικό και πυκνογραμμένο μυθιστόρημα, όπου το μυστήριο συναντά την πολιτική μέσα από μια ζωηρή πινακοθήκη αριστερών εμιγκρέ στο Παρίσι, την εποχή της δικτατορίας". (Αλέξης Πανσέληνος)
"Στο μυθιστόρημά του ο Νίκος Δαββέτας συνδυάζει επιτυχημένα το αγαπημένο του πεδίο της νεότερης ελληνικής Ιστορίας με ένα άλλο είδος πλοκής, πιο κοντινό στο νουάρ". (Μανώλης Πιμπλής)