ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ

Παρουσίαση

Στις απαρχές, τότε, δεν γνωρίζαμε ακόμα
τι θα πει θάνατος.
Προχωρούσαμε ανέμελα
κυλιόμασταν σε ξερόχορτα
με τη βεβαιότητα της αθανασίας
με την ψευδαίσθηση της μονιμότητας
της θνητής ύπαρξης
στις παιδικές πλάτες
που χαίρονταν τον ήλιο
χωρίς αγωνία για εγκαύματα
δυο μάτια κατέγραφαν τις λέξεις
τα συναισθήματα,
τις κινήσεις
οι πληγές έκλειναν γρήγορα
έτσι έδειχναν
στο βάθος έσκαβαν
μέχρι να βρουν αντίσταση
άλλοτε σκεπάζονταν επιπόλαια
με χώμα από χάδια
και σκέψεις
και τότε άνθιζε ένα λουλούδι
βιολετί ή κίτρινο
και τα ρολόγια
μέτραγαν τον χρόνο,
αδιάκοπα μέτραγαν τον χρόνο,
τικ τακ τικ τακ
μα τότε δεν ακούγαμε
κανείς μας δεν άκουγε τους ήχους
μόνο στα όνειρα
κάπου κάπου ερχόταν ένας σκύλος
αιμοβόρος
μας έπιασε απ' τον λαιμό
και γέμιζε ο τόπος αίμα
έτσι είναι ο χρόνος
ανεπίστρεπτος,
διψά να κλείσει το
παλιό
[...]
[Από την έκδοση]