1944-1949 Πώς η Ελλάδα παρέμεινε στον ελεύθερο κόσμο (πρώτος τόμος)

Παρουσίαση

Ο Εμφύλιος άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στους παλαιότερους. Εμείς οι νεότεροι πήραμε τη μυρωδιά που μας άφησαν εκείνοι που έζησαν τα γεγονότα. Στη Σόφια, πάντως, δεν είδα ανθρώπους ταγμένους στον «σκοπό». Όχι ότι δεν υπήρχαν. Δεν ξέρω, δεν έκανα ρεπορτάζ. Αλλά στις συναντήσεις μας, στα σπίτια και τα καφενεία, είδα κουρασμένους μεσήλικες να προσπαθούν να δουν μέσα από τα δικά μου μάτια φωτογραφίες της πατρίδας. Είδα μετανιωμένους ανθρώπους να θέλουν να γυρίσουν πίσω τον χρόνο. Και ήμουν μόλις 12 ετών.
Από τότε αναζητώ με πάθος ιστορίες εκείνης της εποχής. Από τότε προσπαθώ να καταλάβω. Θέλω να μάθω την αλήθεια, γιατί πιστεύω ότι μόνο αυτή μπορεί να μας ελευθερώσει.
Γνώρισα τον Σάκη Μουμτζή από έναν καλό φίλο, τον Γιώργο Λιγνό. Μνημονεύω τον Γιώργο ως μια ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη γνωριμία που μου έκανε. Έτσι, να είναι γραμμένο κάπου!
Ο Σάκης, λοιπόν, είχε μία διαφορετική ιστορία να μας πει για τον Εμφύλιο από εκείνη που επικρατούσε μέχρι τα πρώτα μνημονιακά χρόνια. Πριν δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την εξουσία. Και αυτό έχει τη σημασία του, υπό την έννοια ότι ο αστικός μύθος σε μία χώρα όπου η Αριστερά είχε κυριαρχήσει ιδεολογικά έλεγε ότι η Ελλάδα θα ήταν μια καλύτερη χώρα αν τον Εμφύλιο τον είχαν κερδίσει οι κομμουνιστές. Κάτι σαν την άλλη «αλήθεια», ότι στην άλλη πλευρά του λόφου οι χώρες του σοσιαλισμού είχαν καλύτερη υγεία και παιδεία! Κι ας έπεσε το Τείχος από τις 9 Νοεμβρίου του 1989. Έπεσε για όλο τον άλλον κόσμο, όχι γι' αυτή τη μικρή γωνιά του κόσμου. Στην Ελλάδα θέλουμε να πιστεύουμε ότι το Τείχος έπεσε στις 7 Ιουλίου του 2019...
Σήμερα, έπειτα από 4,5 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ, οι αυταπάτες έχουν ξεπεραστεί. [...]
Η ιστορία που έχει να μας πει ο Σάκης για τον Εμφύλιο προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στην ίδια τη Δημοκρατία. Η γνώση του παρελθόντος δεν αναμοχλεύει τα πάθη. Το θάψιμο της αλήθειας ήταν αυτό που επέτρεψε στην Αριστερά να διεκδικήσει τη ρεβάνς στον λεγόμενο τρίτο γύρο. (Απόσπασμα από τον Πρόλογο του Θανάση Μαυρίδη)

Περιεχόμενα

Πρόλογος (του Θανάση Μαυρίδη)
Ο εμφύλιος πόλεμος στην κατοχή
Θα μπορούσε να αποφευχθεί ο εμφύλιος πόλεμος;
"Είμαστε φτιαγμένοι από ειδικό υλικό", Ι. Β. Στάλιν
1943. Η έναρξη των εμφυλίων συγκρούσεων
Οι σχέσεις των συμμάχων του 1943
Κατοχή, η "μαύρη αγορά" και η πολιτική της διάσταση
Η κόκκινη κλωστή της βίας
Η δολοφονία του Δημήτρη Ψαρρού προάγγελος όσων ακολούθησαν
Ο ρόλος του Στρατού στην Κατοχή
Τι ήταν και γιατί έγινε η στάση; Υπήρχε καθοδήγηση από το ΚΚΕ;
Το ΕΑΜ στην κυβέρνηση
Πελοπόννησος: Σεπτέμβριος 1944
Η κρίση της αποστράτευσης, η αφορμή για τη σύγκρουση
Η ΕΑΜοκρατία στη Θεσσαλονίκη
Η μάχη του Κιλκίς (4 Νοεμβρίου 1944)
Πριν από την αναμέτρηση του Δεκεμβρίου 1944
Τι ήταν τα Δεκεμβριανά
Στις 27 Νοεμβρίου 1944, το ΚΚΕ οργάνωσε τα Δεκεμβριανά
Αρχίζει η μάχη της Αθήνας
Στου Μακρυγιάννη και στου Γουδή η Αθήνα άντεξε
Ο Θρασύβουλος Τσακαλώτος σώζει την Αθήνα
Το τέλος της αρχής και η αρχή του τέλους
Η πτώση του "Στάλινγκραντ των Αθηνών"
Ο Τσόρτσιλ στην Αθήνα και η ευκαιρία που χάθηκε
Η ήττα του ΕΛΑΣ και η δεύτερη
Η κόκκινη τρομοκρατία των Δεκεμβριανών
Η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη
Οι όμηροι, η τελευταία πράξη των Δεκεμβριανών
Γ. Σιάντος - Γ. Παπανδρέου: Οι μεγάλοι ηττημένοι των Δεκεμβριανών
Ο Γ. Παπανδρέου και το χαμένο όνειρο της ομαλότητας
Η συμφωνία της Βάρκιζας, ελπίδα μιας νέας πορείας
Οι "ιδιωτικές βεντέτες" σε πολιτικό επίπεδο
Λευκή τρομοκρατία: Η έκταση και οι συνέπειές της
Γιατί ο Ζαχαριάδης επέλεξε τον ένοπλο αγώνα
Η διεθνής κατάσταση το 1945 και το 1946
Πώς οι σύμμαχοι άρχισαν να γίνονται εχθροί
Εκλογές 31ης Μαρτίου 1946: Η ευκαιρία που χάθηκε
Το Γ' Ψήφισμα, αναγκαίο κακό;
Η βρετανική πολιτική για την Ελλάδα το 1945 και το 1946
Το δημοψήφισμα για την επιστροφή του Γεωργίου Β'