Έξω από τα νερά μου

Παρουσίαση

Όταν άνοιξα τα μάτια μου, ο βυθός της θάλασσας ήταν λουσμένος μ' ένα έντονο πορτοκαλί χρώμα. Γύρισα λίγο να ξεπιαστώ, τεντώθηκα, κι αυτό που αντίκρισα ήταν εξωφρενικό. Χιλιάδες κόκκοι ίδιοι με μένα. Και γω που νόμιζα ότι ήμουν μοναδικός! Ξεχωριστός. Χιλιάδες, και ακόμα περισσότεροι, βρίσκονταν γύρω μου. Άλλοι λίγο πιο μεγάλοι, άλλοι λίγο πιο μικροί, άλλοι λίγο πιο σκούροι, άλλοι λίγο πιο γυαλιστεροί, αλλά όλοι το ίδιο. Κόκκοι άμμου σαν και μένα.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Λοιπόν ήταν, που λέτε... Ωχ, δεν θυμάμαι. Πώς άρχισαν όλα; Μα καλά, τι έγινε; Γίνεται ένας κόκκος άμμου να πάθει αμνησία; Ωχ, αυτό μου έλειπε τώρα.
Μια μικρή Οδύσσεια ενός κόκκου άμμου, του Κοκ. Ενός φλύαρου, ξεχωριστού κόκκου, που ταξίδεψε από τη θάλασσα σε κήπους, ποτάμια, λίμνες και σωλήνες, μέσω του νερού, για να καταλήξει πού; Στη θάλασσα και πάλι. Μια ιστορία δοσμένη με ιδιαίτερο παιδικό χιούμορ, που μιλά για το πόσο διαφορετικοί και συγχρόνως πόσο ίδιοι είμαστε... σαν τους κόκκους της άμμου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)