Τι δημοκρατίες θα υπάρχουν το 2050;

Παρουσίαση

Ο συγγραφέας πραγματεύεται, πολλά χρόνια πριν αυτό ενσκήψει και στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, το φαινόμενο της μεταπολιτικής στη λειτουργία των δημοκρατιών. Το πώς θα είναι οι Δημοκρατίες στα μέσα του 21ου αιωνα, εξαρτάται από το αν θα καταφέρει η πολιτική να δώσει απαντήσεις στη μεταπολιτική.
Στο βιβλίο αναλύονται πέντε μείζονες εξελίξεις σχετικές με τους κινδύνους που απειλούν τις αντιπροσωπευτικές φιλελεύθερες Δημοκρατίες, όπως τις ξέραμε μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. Αυτές είναι:
- Η περιθωριοποίηση των κομμάτων και των κοινοβουλευτικών θεσμών για χάρη της εκτελεστικής και αρχηγικής εξουσίας και των υπερεθνικών οργανισμών που δεν λογοδοτούν στους πολίτες.
- Η λεγόμενη "δημοκρατία της συνηγορίας", η μετάβαση από το κόμμα-καρτέλ στο κόμμα-σουπερμάρκετ και από εκεί στο μετακόμμα και το τεχνοκρατικό κόμμα, καθώς και ο μετασχηματισμός της διάκρισης Αριστερά-Δεξιά.
- Τα φαινόμενα της "προεδροποίησης" της εκτελεστικής εξουσίας, της "δικαστικοκρατίας", του νέου συνταγματισμού, των παρεμβάσεων στις Ανεξάρτητες Αρχές και των αντιστάσεων στην αυταρχικοποίηση των πολιτικών συστημάτων.
- Η μετάβαση των Δημοκρατιών και των εθνικισμών από την πριν την παγκοσμιοποίηση εποχή σ' αυτή του εθνικολαϊκισμού, του ελιτίστικου λαϊκισμού (ακραίο Κέντρο), της όξυνσης των θρησκευτικών συναισθημάτων και της ισλαμικής τρομοκρατίας. Επίσης εδώ ασκείται κριτική σε απλουστευτικούς διαχωρισμούς όπως "λαϊκισμός-αντιλαϊκισμός" και "φίλοι-εχθροί της Δημοκρατίας".
- Η ενίσχυση της Ακροδεξιάς και του τραμπισμού λόγω των αντιδράσεων και των φόβων μπροστά στην καθοδική κοινωνική κινητικότητα, τις θεωρίες της "αξιοκρατίας", την κλιματική κρίση, τη μετανάστευση και τις τεχνολογικές αλλαγές (τεχνητή νοημοσύνη).
Υπάρχει διέξοδος; Σχέδιο απάντησης στα πορίσματα του βιβλίου. (Από τον εκδότη)

Ενδεικτικά, ο Σιακαντάρης τοποθετείται εναντίον της ψήφου εξωκομματικών μελών στις εσωκομματικές εκλογές ανάδειξης κομματικών υποψηφίων, επισημαίνοντας ότι τέτοιες πρακτικές παραπέμπουν σε μία μάλλον ασόβαρη ενασχόληση με την πολιτική, όπου η τελευταία έχει εκτραπεί σ’ ένα είδος θεάματος ελαφριάς ψυχαγωγίας του κοινού.
Στο ζήτημα των δικαιωμάτων και της political correctness, o Σιακαντάρης τηρεί μία μάλλον μετριοπαθή στάση. Από τη μια μεριά καταδικάζει τις πρακτικές που θεωρεί ακρότητές της (π.χ. λογοκρισία συγγραφέων), επειδή περιορίζουν την ελευθερία του λόγου, αλλά και επειδή αποπροσανατολίζουν την Αριστερά από τον παραδοσιακό ταξικό της προσανατολισμό. Από την άλλη, επικρίνει όσους είναι πρόθυμοι ν’ απορρίψουν την ευαισθησία για τα δικαιώματα του ανθρώπου, στο όνομα μίας άτσαλης επίθεσης κατά του «δικαιωματισμού». [Μύρωνας Ζαχαράκης, bookpress.gr, 10 Ιουλίου]

Περιεχόμενα

Πρόλογος του Ξενοφώντα Κοντιάδη
Εισαγωγή: Δημοκρατία, καπιταλισμός, ανισότητες
Η ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΗΓΟΡΙΑΣ
ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, ΕΘΝΙΚΟΛΑΪΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΑΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ: ΔΩΡΟ, ΚΑΤΑΡΑ Ή ΠΡΟΚΛΗΣΗ;
Επίλογος - Συμπεράσματα
Ευχαριστίες
Βιβλιογραφία - Αρθρογραφία
Ευρετήριο