ΠΙΝΔΑΡΟΣ: ΓΝΩΜΕΣ

Παρουσίαση

Δεν είναι ούτε τόσο κοινότυπο ούτε τόσο αυθαίρετο όσο ίσως νόμιζε κανείς εκ πρώτης όψεως το εγχείρημα του Χ. Εμμανουηλίδη να κορφολογήσει τα "γνωμικά" μέσα από την επινίκια ποίηση του Πινδάρου και να μας τα προσφέρει σε μια αυτοτελή έκδοση. Ούτε είναι ασέβεια να τραβάει κανείς τα χρυσά νήματα από το πυκνό και πολύχρωμο υφαντό της ουρανοβάμονος και αινιγματικής αυτής ποίησης, για να τα εκθέσει στην κοινή θέα μόνα τους, κινδυνεύοντας τάχα να αδικήσει τα υπέροχα οργανικά υποσύνολά της που είναι οι λαμπρές επινίκιες ωδές.
Αν αληθεύει ότι όσο καλύτερη η ποίηση, τόσο περισσότερο τείνει προς την "επιγραμματική διατύπωση" αν το πιο δυνατό επίγραμμα δεν ξεπερνάει κάποτε το δίστιχο, τότε κατανοούμε γιατί η ελληνιστική εποχή -εποχή μεγάλων φιλολόγων και κληρονόμος της αρχαϊκής και κλασικής ποίησης πολύ σοφότερη από τη δική μας, χάρη στους ορίζοντες που άνοιξε ο κόσμος του Μεγάλου Αλεξάνδρου- αναγνώρισε τη μεγάλη αυτή αλήθεια και αποθέωσε το επίγραμμα. Όχι μόνον μελέτησε διεξοδικά το είδος, αλλά και ανέδειξε τις δικές της σχολές επιγραμματικής ποίησης, με πλήθος σημαντικούς εκπροσώπους. Οι ελληνιστικοί επιγραμματοποιοί, χάρη στις αρχαίες και τις βυζαντινές ανθολογίες που αποταμίευσαν το έργο τους, διαβάστηκαν και διαβάζονται μέχρι σήμερα, τέρποντας με το οξύ πνεύμα και διδάσκοντας με τη σοφή τέχνη τους. Αναρίθμητοι νεώτεροι τους μιμήθηκαν. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΠΡΟΛΟΓΙΣΜΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Αλαζονεία
Ανθρώπινη μοίρα
Αρετή
Ποικίλα
Δόξα
Ευσέβεια
Ευτυχία
Ηθικά
Θεολογικά
Μεταθανάτιος ζωή
Φθόνος
Πρακτική σοφία
Σοφία
Φιλία
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ