RODIN

Παρουσίαση

Ο Ροντέν ήταν ο πιο διάσημος καλλιτέχνης στην εποχή του, ο πιο περιζήτητοςκαι ο πιο ακριβοπληρωμένος. Αυτό σήμερα θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από όσους ασχολούνται με την ιστορία της τέχνης και μελετούν τη μετάβαση από το 19ο στον 20ό αιώνα, εστιάζοντας σε συγκεκριμένους καλλιτέχνες - π.χ., στον Μονέ, στον Σεζάν, στον Σερά και στον Βαν Γκογκ, που ανέτρεψαν τις παραδοσιακές έννοιες του σχεδίου και του χρώματος, ή στον Μεντάρντο Ρόσο, που αντιμετώπισε τη γλυπτική με μια επιθετική διάθεση.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της τέχνης η φήμη ενός καλλιτέχνη που ήταν εν ζωή έφτασε σε όλες τις ηπείρους.
Ο Ροντέν εξέθετε τα έργα του όχι μόνο στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και στην Άπω Ανατολή, στη βόρεια Αφρική και στη Νότια Αμερική. Επίσης, γράφτηκαν γι' αυτόν βιβλία σε διάφορες γλώσσες. Τα πιο διάσημα γλυπτά όπως "Ο σκεπτόμενος", "Το φιλί", "Το χέρι του Θεού", "Έρωτας φυγάς", μοιάζουν με ενσάρκωση κοινών αξιών, με αναπαραστάσεις ιδεών που καλύπτουν διάφορους τομείς, π.χ., φιλοσοφία (Νίτσε, λογοτεχνία (Μποντλέρ) ή μουσική (Ρίχαρντ Βάγκνερ). Το ενδιαφέρον για το έργο του δεν αφορά τον επίλεκτο κύκλο των θαυμαστών της σύγχρονης τέχνης -ποιητές και αρχαιολόγοι, διευθυντές μουσείων και επιστήμονες, πλούσιοι και ισχυροί γνώριζαν το όνομά του, φιλοδοξούσαν να αγοράσουν τα έργα του ή να κάνει την προτομή τους. Όλα αυτά έλαβαν χώρα, παραδόξως, μέσω της γλυπτικής, της τέχνης που στη διάρκεια του 19ου αιώνα, αν και αγαπήθηκε πολύ από το κοινό, κατηγορήθηκε από τους τεχνοκριτικούς ως ξεπερασμένη, ανίκανη να αναπαραστήσει το παροδικό και το εφήμερο, την ποικιλία και την πολλαπλότητα της σύγχρονης ζωής. Αυτούς τους περιορισμούς τους ξεπέρασε ο Ροντέν και έγινε σημείο αναφοράς για σύγχρονούς του και μεταγενέστερους καλλιτέχνες. Σε μια εποχή κατά την οποία οι καλλιτέχνες που ασχολούνταν με τη γλυπτική προσπαθούσαν, προκειμένου να ξεφύγουν από τα κλασικά στερεότυπα, να προσεγγίσουν ή να έχουν ως σημείο αναφοράς τη ζωγραφική -οι μορφές που απεικονίζονταν στους ζωγραφικούς πίνακες, άνδρες και γυναίκες, βασισμένες σε πραγματικά μοντέλα, φορούσαν σύγχρονα ενδύματα-, ο Ροντέν φιλοτέχνησε γυμνές φιγούρες που απέπνεαν αμηχανία και φυσικότητα. [...] (Από την έκδοση)