ΠΛΕΥΡΕΣ ΕΝΟΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Παρουσίαση

Η περιγραφή της κρίσης συχνότατα γίνεται με την παράθεση στατιστικών στοιχείων, τα οποία όχι μόνο συμπυκνώνουν το μέγεθός της αλλά και εντυπωσιάζουν αρνητικά. Πρόκειται για μια προσέγγιση λογική αλλά όχι επαρκή.
Διότι πίσω από την παράθεση στατιστικών στοιχείων σωρεύονται εκατομμύρια προσωπικές και συλλογικές ιστορίες άγχους, αδιεξόδου ή και απελπισίας. Έχει για παράδειγμα σημασία να δει κανείς τα ποσοστά απαισιοδοξίας της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία είναι καταλυτικά και αποκαρδιωτικά. Ενισχύθηκαν μετά από την [αναμενόμενη] διάψευση των προσδοκιών στην αυγή του 2015, και οδηγούν σημαντικά μέρη του πληθυσμού της χώρας στην παγίδα φασιζουσών απλοποιήσεων και επιλογών.
Στο έδαφος των δραματικών οικονομικών συνθηκών, τάχιστα εξελίχθηκε μια υπαρξιακή κοινωνική κρίση. Η κατά 30% αύξηση του ποσοστού αυτοκτονιών είναι ένας μόνο χαρακτηριστικός δείκτης. Η δημογραφική υποχώρηση, η επιδείνωση των συνθηκών υγείας, το εκτεταμένο άγχος, η επέκταση αισθημάτων φόβου συνθέτουν μια κοινωνία που δυσκολεύεται όχι μόνο να δημιουργήσει, αλλά ακόμα και να αναπαραχθεί.
Οι επιπτώσεις στο πολιτικό σκηνικό υπήρξαν εξίσου σαρωτικές. Ο μεταπολιτευτικός δικομματισμός κατέρρευσε μαζί με το κοινωνικό συμβόλαιο που τον υποστήριζε. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από ηγεμονικό κόμμα εξαϋλώθηκε, η Νέα Δημοκρατία συρρικνώθηκε σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά, για πρώτη φορά εμφανίστηκε μαζικό ναζιστικό κόμμα, ενώ ένας φορέας που έλκει την καταγωγή του από την κομμουνιστική αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, αναδείχτηκε σε πρώτο κόμμα, μόνο και μόνο για να διαψεύσει όλες τις ελπίδες που συμπύκνωσε. Ο ένατος χρόνος της κρίσης - ξεκινώντας από το 2008 - βρίσκει τον ελληνικό λαό απογοητευμένο, δύσπιστο, σε μεγάλο βαθμό φοβισμένο, με υπαρκτές μεν, κατατετμημένες δε, κοινωνικές αντιστάσεις. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Περίληψη
1. Εισαγωγή
1.1 Σύντομη Παράθεση της Υφιστάμενης Κατάστασης
1.2 Κεντρικός Σκοπός
1.3 Μεθοδολογία και Βασικές Διαπιστώσεις
2. Η Σημερινή Θέση της Χώρας
2.1 «Αντιόραμα»: Η Ελλάδα ως Μοντέλο του Υπαρκτού Νεοφιλελευθερισμού
2.1.1 Νεοφιλελευθεροποίηση και η διαρκής κατάσταση εξαίρεσης
2.1.2 Το τέλος της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας
2.1.3 Αποδομώντας τους μύθους της νεοφιλελευθεροποίησης
2.2 Η Ευρωζώνη ως Εξελιγμένη Μορφή Υπερεθνικής Κρατικότητας
2.3 Συμπεράσματα: θέση για την Ελλάδα σε έναν συγκρουσιακά μεταβαλλόμενο κόσμο
3. Στρατηγικό Πολιτικό Σχέδιο
4. Επιχειρησιακό Πολιτικό Σχέδιο
4.1 Άξονες Μεσοπρόθεσμου Προσανατολισμού
4.1.1 Ανασυγκρότηση της παραγωγής και πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς της
4.1.2 Σχέσεις παραγωγής, εκδημοκρατισμός και παρεμβάσεις στη σφαίρα κυκλοφορίας
4.1.3 Δημόσιο και μη-εμπορευματική παραγωγή
4.2 Επιχειρησιακό Σχέδιο Άμεσης Ανταπόκρισης: η διαχείριση της «D-day»
4.2.1 Διαχείριση και αντιμετώπιση του χρέους: νομικές και πολιτικές διαστάσεις
4.2.2 Αντιμετώπιση των εσωτερικών κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών ανισορροπιών
Α. Προϋπολογισμός Δημοσίου και Σταδιακή Επίτευξη Δημοσιονομικής Εξισορρόπησης
Β. Ενόψει της παραγωγικής ανασυγκρότησης
Γ. Στήριξη του βιοτικού επιπέδου - Πρωτοβουλίες για την «Κοινωνική Επιβίωση»
Δ. Βραχυπρόθεσμες πολιτικές διαχείρισης του νέου νομίσματος
5. Επίλογος και Συμπεράσματα
Βιβλιογραφία