ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥΣ

Παρουσίαση

"Έχουμε ξεχάσει το χάδι πάνω σε κρέατα σφιχτά, που ριγούν μόλις τα ακουμπήσεις".
Η Δώρα Κασκάλη ανακαλύπτει στο μαύρο κουτί της μνήμης τη σωτηρία των ύστατων, ακραίων πράξεων. Αφηγείται δεκαέξι ιστορίες συνθέτοντας ένα ψηφιδωτό από ανθρώπινες ανάσες, όπου η καθημερινότητα είναι απλώς ένα συμβατικό σκηνικό. Στις παράδοξες ιστορίες των ηρώων της ανατέμνει τα συναισθήματά τους και φωτίζει τις εσωτερικές αγωνίες και τις προσωπικές δυσκολίες τους. Περιγράφει τη μάταιη προσπάθειά τους να υπερβούν ό,τι τους έχει διαμορφώσει. Προσπαθώντας μετανιωμένοι να αποκηρύξουν τον εαυτό τους, τελικά βυθίζονται γαλήνια σε αυτόν, αντιμετωπίζοντας με καθησυχαστική πραότητα και ευλάβεια τις συνθήκες που τους καθόρισαν. Στο τέλος πεπεισμένοι πως ό,τι τους καταστρέφει εντέλει τους σώζει, ενδίδουν στο δικό τους μοναδικό παρόν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Η Δώρα Κασκάλη γράφει 16 ιστορίες για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν με καβαφική αξιοπρέπεια και στωικότητα (ή με τον ηρωικό μηδενισμό του Καζαντζάκη) την αποτυχία να υπερβούν ό,τι τούς έχει διαμορφώσει. Άντρες και γυναίκες που μοιάζουν θλιβερά ναρκωμένοι από τον πόνο, τη στέρηση -υλική και συναισθηματική- ψάχνουν απεγνωσμένα για ένα άγγιγμα, μια στιγμιαία επαφή των σωμάτων που μπορεί να πυροδοτήσει την ελπίδα, να δώσει μια παράταση ζωής.
Σχεδόν σε όλα τα διηγήματα επαναλαμβάνεται το ίδιο απτικό -θα έλεγα- μοτίβο. Άνθρωποι αχάιδευτοι, αφίλητοι, που εκλιπαρούν για μια απλή επαφή σωμάτων, κι αυτό τους φτάνει -το ελάχιστο που γίνεται μέγιστο και σωτήριο, να ζουν μέσα από τα αποτυπώματα των άλλων." (Δημήτρης Χριστόπουλος, dimichri65.blogspot, 8/7/2015)

Περιεχόμενα

Το σώμα θυμάται
Μικρό ερωτικό
Οι κόκκινες γόβες σου
Δωμάτιο 216
Happy nest
Εφάπτω
Μια κάποια Γαλάτεια
Διάκενο
Project «Ψυχαμοιβός»
Νέκυια
Αστραφτερό λευκό
Άμωμος θυσία
Liridona ή Γαλήνη
Τα εύρετρα
Ξεκαθάρισμα
«Ηράκλειο»-«Καλλιθέα»