Παρουσίαση
«Αισθάνομαι ξένος, αλλά και προσκυνητής. Χατζής ονομαζόταν όποιος γύριζε από τα Ιεροσόλυμα. Εγώ έγινα Χατζη-Ρωμανός. Έτσι κι αλλιώς η Θεσσαλονίκη ονομαζόταν για πολύ καιρό μικρή Ιερουσαλήμ».Ο Ρωμανός, ο ήρωας αυτής της ιστορίας, γεννήθηκε στη Βουλγαρία από πατέρα Έλληνα εξόριστο και μητέρα Βουλγάρα ελληνικής και εβραϊκής σεφαραδίτικης καταγωγής. Μέσα από την αναζήτηση της γλωσσικής του ταυτότητας, ξεδιπλώνεται μπροστά μας η σύγχρονη ιστορία της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης με χίλια πρόσωπα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Μικρή εισαγωγή στη Μικρή Ιερουσαλήμ1. Βάρνα
2. Θεσσαλονίκη
Η γραμματική του κενού
3. Χωρίς φωτιές
4. Γαρύφαλλα και ρόδα
Η ηλεκτρική σκούπα της ιστορίας
5. Για τί πράγμα αγωνιστήκαμε;
Το τραύμα με τα μάτια των άλλων
6. Η απόφαση της λησμονιάς
Βιβλιογραφία
Κριτικές για το προϊόν
[20/02/2018] Livorno. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Το κόμικ 'Μικρή Ιερουσαλήμ' της Ηλέκτρας Σταμπουλή και του 'Αντζελο Μεννίλλο προσδιορίζει διαρκώς την ιστορικότητα, την ιστορική μνήμη και την πρόσληψη της, δια-κρατώντας ως μείζον σημείο αναφοράς την πόλη της Θεσσαλονίκης και τις αντανακλάσεις της στο χώρο και στο χρόνο. Διαμέσου της ιστορίας του Εβραϊκής καταγωγής Ρωμανού, ο Άντζελο Μεννίλλο συγκροτεί εικόνες που παραπέμπουν σε μία πόλη που επανεπινοεί τον'εαυτό' της, εικόνες μίας πόλης και της αύρας της, εκεί όπου ο Ρωμανός αφηγείται την ιστορία υπό το πρίσμα της επείγουσας σήμανσης της: αρθρώνοντας την μνήμη ως προέκταση, δια-τρέχει τον ιστορικό χρόνο, εγκολπώνεται τα χαρακτηριστικά της κοινωνιο-πολιτισμικής πολυφωνίας, νοηματοδοτεί την 'ροή' ενός παρόντος που επαναπροσδιορίζει ως ελληνικότητα το παρελθόν. Χάσματα και φωνές, ιστορίες και συμβολισμοί αναδύονται στην επιφάνεια, τέμνοντας το ιστορικό παρελθόν της πόλης και 'φωτίζοντας' παράλληλα το παρόν της. Χρησιμοποιώντας την μέθοδο της αναφοράς, οι δύο δημιουργοί, εστιάζοντας στον Ρωμανό ως δείκτη, δια-τρέχουν την παρουσία της Εβραϊκής κοινότητας της πόλης, τις εκφάνσεις της μακραίωνης Οθωμανικής παρουσίας-κίνησης, την ελληνικότητα ως βάθος, προσιδιάζοντας προς τους όρους της συνύπαρξης, των επάλληλων ωσμώσεων, της εκ νέου νοηματοδότησης μίας ιδιαίτερης Μπαχτινικής 'ετερογλωσσίας'. Εν καιρώ 'τραύματος' το διακύβευμα καθίσταται η συν-διαλλαγή με αυτό που αποκαλείται 'Damnatio Memoriae Postuma', ήτοι 'Η μεταθανάτια μνημονική καταδίκη'. Ο Ρωμανός, εν σχέσει με τα περιβλήματα του εποπτικού, στέκεται στην αγωνία της απορίας, εγγράφοντας στους δρόμους και στα κτίρια, στις σημάνσεις & στο όνομα, αυτό που αναφέρει ο Walter Benjamin: ''Ότι είναι μνήμη, σκέψη, συνείδηση, γίνεται βάθρο, πλαίσιο, στυλοβάτης, περίφραξη της περιουσίας του''. Η 'Μικρή Ιερουσαλήμ' των Εβραίων τίθεται εκ νέου στο επίκεντρο, πόλη που συνυφαίνει με διαλεκτική ένταση, την αναπαράσταση της ιστορίας και την αναγωγή της στο παρόν.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.