ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ

Παρουσίαση

Μια γυναίκα. Εσωτερικό παλιάς κατοικίας. Νύχτα καλοκαιριού.
- Δεν θα σηκωθώ, συγχωρήστε με. Έχω ξεχάσει πώς είναι να υποδέχεσαι κάποιον. Τις κινήσεις που κάνει, τα λόγια που λέει κανείς σε μια τέτοια περίπτωση. Οι επισκέψεις έχουν χάσει πια κάθε ενδιαφέρον για μένα. Μου θυμίζουν απλώς πως είμαι μόνη για μιαν ακόμα νύχτα. Δεν περιμένω τίποτα απ' τους άλλους. Δική τους πλάνη αν αυτοί ακόμα προσδοκούν κάτι από μένα. Μην το πάρετε προσωπικά αυτό, σας παρακαλώ. Μόνο έτσι μπορώ να σας φερθώ: σα να μην είστε εσείς εδώ. Ή σα να είστε - πράγμα που, βέβαια, για μένα είναι το ίδιο. (Παύση) Με θεωρείτε αγενή; Στρυφνή; Ιδιόρρυθμη; Ω, δεν με νοιάζει, σας βεβαιώ, καθόλου δεν με νοιάζει. Δεν έχω πλέον περηφάνια για να πληγωθεί από τις κρίσεις σας, δεν έχω πρόσωπο που να επιθυμώ να το διατηρήσω μακριά απ' τη σκιά μιας κακής εντύπωσης. Αυτά ταιριάζουν σε γυναίκες μαθημένες να ζουν μέσα στον κόσμο. Με σύζυγο, παιδιά και συγγενείς... με φίλους, θαυμαστές και εραστές ακόμα, γιατί όχι; Στις γυναίκες που αξιώθηκαν το μεγαλείο της μετριότητας, τα εύσημα της τάξης και της νοικοκυροσύνης, που είπαν παλάτι το φτηνό κατάλυμα της παχύσαρκης ζωής τους, κι είναι οι κουτές φιλοφρονήσεις του περίγυρου το αλάτι που νοστιμίζει την περιττή τους ύπαρξη. Για μια γυναίκα όμως που ζει αντίθετα απ' αυτά, ποια σημασία μπορούν να έχουν τα επίθετα ενός ξένου; Προστατέψτε λοιπόν τον εαυτό σας από την περιφρόνησή μου και μην παρασυρθείτε σε χαρακτηρισμούς. Κρατήστε τα συμπεράσματά σας για σας. Αλλιώς, μόνο να με κάνετε να ευθυμήσω θα καταφέρετε, χωρίς, ωστόσο, να με δείτε να γελώ. Πάει καιρός που ξέμαθα το γέλιο. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

...Και Ιουλιέττα
Η αναγνώριση
Ανδρομάχη ή Τοπίο γυναίκας στο ύψος της νύχτας
Αιώνες μακριά από την Αλάσκα
Η Σάντρα στο φως
Σα ρόδο και σαν αίνιγμα

Παραστάσεις
Πρώτες δημοσιεύσεις