ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΝΟΙΚΕΙΟΥ ΤΡΟΠΟΥ

Παρουσίαση

"ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ - Α: Ο δήμος σε λήθη του οικείου τρόπου":
Η δοκιμασία πού ζούμε στην Ελλάδα σήμερα έχει, ίσως, και κάποιες θετικές πτυχές - έτσι συμβαίνει με κάθε καταστροφή. Μοιάζει τελευταία να μεγαλώνει ο αριθμός των ανθρώπων πού ψάχνουν, με σοβαρότητα και συνέπεια, απάντηση στο ερώτημα: Γιατί, διακόσια χρόνια τώρα, θέλουμε να γίνουμε ένα σωστά οργανωμένο, λειτουργικό, προηγμένο ευρωπαϊκό κράτος - και δεν τα καταφέρνουμε. Τί φταίει, ποιος μας εμποδίζει, που σκοντάφτουμε.
Ξέρουμε ότι την ύπαρξη του κράτους μας την οφείλουμε, σε μεγάλο βαθμό, στον "φιλελληνισμό" της Δύσης. Βέβαια, ο δυτικός φιλελληνισμός αφορούσε (αποκλειστικά) στην Αρχαία Ελλάδα: "Έλληνες" ονόμαζαν οι Δυτικοί (και ονομάζουν) μόνο τους αρχαίους. Τους Ελληνόφωνους, τους κάτω από τον τουρκικό ζυγό, τούς αποκαλούσαν στη Δύση "Γραικούς". Η λέξη σήμαινε, με αξιολογικά αρνητική, περιφρονητική σημασία, τον ετερόδοξο, τον σχισματικό, περίπου τον εξωμότη - και ταυτόχρονα τον ακαλλιέργητο, τον πολιτισμικά υποδεέστερο.
Ολόκληρο τον "μέγα κόσμο" της ελληνορωμαϊκής "οικουμένης" η μεσαιωνική και νεότερη Δύση τον είχε με πάθος δυσφημήσει, τον αποκαλούσε με το ψευδώνυμο εφεύρημα του 16ου αιώνα (από τον Ιερώνυμο Wolff) "Βυζάντιο": Ήταν η αυτοκρατορία των "Γραικών", θανάσιμα μισητός αντίπαλος για τη Δύση - όπως φρικιαστικά καταδείχθηκε και με τη λεηλασία, σφαγή, καταστροφή της Κωνσταντινούπολης από τούς Σταυροφόρους, το 1204.
Ως τον 18ο και 19ο αιώνα, η δυτική διανόηση εκφραζόταν μόνο με σαρκασμούς, λοιδορίες, ύβρεις για το "Βυζάντιο" και τα υπολείμματα των Γραικών στον βαλκανικό νότο και τη Μικρασία - ο Βολταίρος, ο Μοντεσκιέ, ο Λεμπώ, ο Γίββων. Ο φιλελληνισμός πού γεννήθηκε στη Δύση με αφορμή την επανάσταση του 1821, μάλλον πρέπει να προήλθε από την έκπληξη, τον θαυμασμό, τη συγκίνηση πού προκαλούσε το γεγονός ότι οι "εκβαρβαρωμένοι" (όπως προπαγανδιζόταν επί αιώνες στη Δύση) Γραικοί εμφανίστηκαν απρόσμενα με αρετές, ιδεώδη και ηρωισμό αντάξιο των αρχαίων κατοίκων της γης τους. [. . .] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: ΤΟ ΜΙΣΟ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ
Α: Ο δήμος σε λήθη του οικείου τρόπου
Ο ιστορικός ρεαλισμός προσγειώνει
Η ευρωπαϊκή ετερότητα: διεθνική ελπίδα
Συναγωνισμός με τριτοκοσμικούς σε άρνηση του παρελθόντος
Η αυτοχειρία της χρησιμοθηρικής αγλωσσίας
Γιατί ανέφικτη μια "Δανία του Νότου"
Η αλεπού και το αμπέχονο
Β: Επώνυμοι οι τελεστές του ανοίκειου τρόπου
Το διάγγελμα και οι Βίκινγκς
Διαχείριση της ζωής μας: η ψήφος μας
Κομπασμοί για την έκπαγλη φορεσιά του γυμνού βασιλιά
Μονομαχία σε κενό νοήματος
Το εμβληματικό δίδυμο
Ποιος θα τολμήσει παλιγγενεσία
Γ: Ανοικειότητα το πελατειακό κράτος
Η μετάλλαξη της δημοκρατίας αποκλείει την παλινόρθωση της
Απελπισία γεννάει η διαφθορά και η αδικία, όχι η πτώχευση
Η Αριστερά δεν μιλάει για κοινωνία. Ούτε η Δεξιά για πατρίδα
Γιατί τόση ατολμία ρήξεων
Η ολιγάρκεια αποκλείει τις λύσεις
Δ: Πώρωση, δηλαδή παγιωμένη Ιδιοτέλεια
Ολετήρια η δυναμική της μικρόνοιας
Αναμηρυκασμοί "προοδευτικού" κουτόχορτου
Η κοσμοπολίτικη ελληνικότητα και ο επαρχιώτικος εθνικισμός
Παρακμή: η αφασία των κοινωνικών θεσμών
"Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ"
Σαν νόσημα κληρονομικό η σαν κατάρα
Ε: "Νταβατζήδες" και "κουρσάροι"
Πώς "εκδικείται" η αλήθεια
"Υπόθεση Μπαλτάκου"
Στην εξουσία η ευτελέστερη ανθρώπινη ποιότητα
Αυτοαμνηστευμένοι δήμιοι
Μονοκρατορία των αγορών
Νηπιώδης κομπορρημοσύνη, ποιοτική ευτέλεια
ΣΤ: Πρωτογονισμού θεσμοποίηση
Ακρισία, η εθνική μας νόσος
Τα ουσιώδη σε αποσιώπηση
Ελλάδα "μπαίγνιο των εθνών"
Μοναδικό "δράμα": βελτίωση του εισοδήματος
Παραγωγοί ή σερβιτόροι;
Πανεπιστήμια της ντροπής
Ο μηδενισμός γεννάει την τυφλή πίστη
ΤΙ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕ "ΑΛΛΑΓΗ ΓΗΠΕΔΟΥ"
Ζ: "Νέμεσις"
Δήμευση των κλοπιμαίων θα αλλαξοδρομήσει τη χώρα
Έγκλημα και ατιμωρησία (σίγουρη)
Νέμεσις δημοκρατίαν απογεννώσα
Αυτοκαταστροφική κατεστημένη μωρία
"Συμμαχία" δεν θα πει πατρωνία
Η:Προέχει η αυτοπεποίθηση
Ο ρεαλισμός της προσφυγής στην αριστεία
Ο ρεαλισμός της κατάργησης των "πρέπει"
Ακαταμάχητη η δυναμική των συνειδητοποιήσεων
Πώς ανασταίνεται μια πεθαμένη κοινωνία
Θ: Η δυναμική του "νοήματος"
Το μεταμοντέρνο στην πολιτική: η ελευθερία από τον ιστορικο-υλιστικό μηδενισμό
Αμφίστομη θρησκοληψία
Πολλές "άγνωστες λέξεις"
Ελευθερία από τη νομοτέλεια
Η ωφελιμότητα της χρήσης και το ρίσκο της σχέσης
Μνήμη Κωστή Παπαγιώργη
APPENDIX
Τέσσερεις συνεντεύξεις και ένας πρόλογος
Καλειδοσκοπικά
Η κρυμμένη ποιότητα
Επαναστατική κάθε πράξη πού προάγει την ποιότητα
Για το βιβλίο Ενάντια στη θρησκεία
Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες
Ευρετήριο ονομάτων και θεμάτων