Παρουσίαση
... "Ήμουν λίγος τελικά, για να χαϊδέψω τα άγια γένια του Δημιουργού. Ανάξιος! Και όταν είπα να ξεφύγω απ' την θηλιά της αναζήτησης κι έβαλα γυναίκα στο πλευρό μου και δυο παιδιά στην αγκαλιά, φόρεσα το ράσο, που φορώ και είπα λόγια απλά, που λένε οι άνθρωποι μεταξύ τους, ήλθε και με χτύπησε ο κεραυνός του μίσους. Λιγόμοιρος!Εκδικούνται οι Πέτρινες Θεές όποιον τις περιφρονεί κι ας είναι δήθεν πεθαμένες και πως τάχα, πέρασε η μπογιά τους.
Δεν μπορεί! Είμαι δικός τους, τελικά. Άδικα έκανα τον κύκλο του μαρτυρίου μου.
Ένα πράγμα να ξέρετε...
Το Σωστό και λέγεται και πράττεται.
Η Μάνα Γη κρύβει στην άγια μήτρα της στοργικά, την μόνη Γνώση", είπε και σώπασε...
Έμεινε κι αυτός μια στήλη από πέτρα.
Με το μυστικό της πέπλο τύλιξε η Μοίρα τους τρεις άντρες.
Στο δίχτυ της, πιάστηκαν και οι γυναίκες και τα παιδιά τους.
Τους πήρα από πίσω, τον καθένα χωριστά, για να δω, αν ζουν ακόμη τα μυστήρια στο διάβα της σύγχρονης ζωής μας, αν μια απρόσκλητη στιγμούλα, τόσο δα μικρή, μπορεί να γίνει ρυθμιστής του μέλλοντος χρόνου.
"Μπορεί!", είπα με το ξιπασμένο ύφος του πεισματάρη και ρίχτηκα με τα μούτρα στο γράψιμο... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Κριτικές για το προϊόν
[12/07/2015] gtsioulp. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Στις σελίδες του βιβλίου, αναφαίνεται η ευρηματικότητα του συγγραφέα ως προς το ορισμένο, το τυχαίο ή μοιραίο ,το πόσο τα γεγονότα επηρεάζουν τη ζωή μας και, η επιμονή του στην περιπέτεια μέσα από την οποία αναδεικνύεται και η αξία της ζωής,! Ο τίτλος απρόσμενος, αινιγματικός επηρεάζει τον αναγνώστη και τον προετοιμάζει να προχωρήσει σμιλεύοντας την ίδια τη ζωή . Πέτρινες Θεές , όχι θεότητες γιατί θεότητες είναι θεοί και θεές. Το μυθιστόρημα δεν είναι ιστορικό, απλά σμίγει η ιστορία από το 1938 μέχρι το τέλος του εμφυλίου, με την πεζογραφία. 58 επιμέρους κείμενα συνθέτουν το μυθιστόρημα, γραμμένα με αμεσότητα, ζωντάνια ευαισθησία, φαντασία σοφία και πολύ μεράκι! Οι μικρές αφηγήσεις εξυπηρετούν ένα σκοπό: φέρνουν κοντά τα υποκείμενα και σε ένα ,σπονδυλωτό τελικά, μυθιστόρημα με το λεπτοδουλεμένο σχέδιο του συγγραφέα συνδέονται άνθρωποι, αξίες ,εποχές. Ως προς αυτό δεν θα χαρακτήριζα το έργο παρά μόνο ανθρωπογνωστικό Κινητήρια δύναμη του βιβλίου είναι η αγάπη πολύτροπη, του φίλου ,της γυναίκας, του παιδιού του θείου –θεϊκού, της πατρίδας και κάποιες άλλες κρυφές αγάπες που συναντά κανείς στο διάβα του Πέρα από την ευλογημένη καθημερινότητα είναι πολλά εκείνα που μας αναστατώνουν και μας οδηγούν στο να αναζητήσουμε κάτι, κάτι Ο συγγραφέας καταθέτει την ιδέα ότι δεν μπορούν οι άνθρωποι να στηρίζονται πάντα και μόνο στη λογική τους, όσο σωστά κι αν σκέφτονται, μπορεί να βρίσκονται παραπλανημένοι υπηρετώντας το θεϊκό σχέδιο, την αδιατάρακτη τάξη Για τον άνδρα το κάλεσμα της πατρίδος είναι υπέρτατο καθήκον Η γυναίκα και τα παιδιά είναι ό,τι ωραιότερο παρ’όλα αυτά και αυτό παραβιάζεται από εσφαλμένες εκτιμήσεις Η οικογένεια παρέχει προσμονή
Η ενάρετη σύζυγος αξίζει και τη γονική αγάπη η οποία τελειώνει με το θάνατο του γονιού . Ο άνθρωπος ασκείται να ακούει και να βλέπει στο σκοτάδι. Το παρελθόν είναι ένας τρόπος να καταλάβουμε το παρόν. Γραφή αναλυτική σχεδόν μυητική και αλλού κοφτή θεατρική
Για τον Ψύλλα η γραφή είναι αιτία να ζει !
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.