ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΥΠΟ ΣΚΙΑΝ...

Παρουσίαση

"Έλα να δεις μάτια,
βλέφαρα, χείλια, κομμάτια αγάπης.
Έλα να δεις το ωμό,
το βίαιο, το αβυσσαλέο να οργιάζει.
Έλα να δεις το αίμα να βελάζει.
Έλα να δεις τον εξτρεμιστή ήλιο
τους αιώνεςνα ανατινάζει.
Έλα να δεις τις μακρινές μοναξιές,
τους ξεχασμένους ήρωες, τις φοβερές σημαίες."

Σε κάθε εποχή, η ποίηση η οποία χρειάζεται τον προσωπικό χρόνο της σιωπής για να δημιουργηθεί και τον χώρο της εσωτερικής ειρήνης για να μεταγγιστεί, αντιμετωπίζεται με μια μυστηριακή στάση, που αφενός υποβάλλει τον σεβασμό από θαυμασμό και αφετέρου την απόσταση από άγνοια.
Στις μέρες μας, ιδιαίτερα, που ο θαυμασμός εξέπεσε στον εντυπωσιασμό, η άγνοια εκτάθηκε σε θράσος και ο λόγος θρυμματίστηκε σε λόγια, μπορεί η ποίηση να φαίνεται περιθωριοποιημένη, αλλά είναι αυτή που μπορεί να στηρίξει το όνειρο, να δώσει νόημα στους χτύπους της καρδιάς, να ανοίξει τους ορίζοντες της ζωής στο φως και να υπερασπίζεται την ελευθερία, εξασφαλίζοντας στον άνθρωπο τη δυνατότητα πτήσης, έστω και μετά από πτώσεις. Γι' αυτό η αληθινή ποίηση δεν εξυπηρετεί σκοπιμότητες, δεν διευκολύνει τη λήθη, ούτε εξαντλείται σε δημόσιες εξομολογήσεις. Ίσα-ίσα, διαθέτει τη δύναμη της γλώσσας γα να μεταφέρει αγωνίες, να φωτίζει -πάντα πλαγίως- επιθυμίες και ματαιώσεις και να διεγείρει το πάθος για όνειρα και αγάπες, δηλαδή για ειλικρινείς συναντήσεις προσώπων και στόχων.
Ο Γιώργος Κοζίας, με την πρόσφατη ποιητική συλλογή του Πολεμώντας υπό σκιάν... ελεγεία και σάτιρες, δημιουργεί ένα αυτοσχέδιο κοκτέιλ ατίθασου σκότους και ανελέητης χαραυγής. Ο Κοζίας δεν διεκδικεί δάφνες εμπρηστικού ρήτορα ούτε δόξα εφήμερου προφήτη. Τον πόνο του και την ελπίδα του εκφράζει σε χρόνο πολέμου και σε τόπο σκιάς. Με άλλα λόγια, διαλέγει να πει αλήθειες με τον τρόπο της άρνησης και της αντίθεσης, αποδεχόμενος την αναγκαιότητα μιας λυτρωτικής σύγκρουσης με τον εαυτό μας προπάντων, που αρέσκεται να εμπιστεύεται το ψέμα και την απάτη. "Ντυμένοι θεατρίνοι είδαμε το δράμα./ Ας μείνουμε στο θαύμα" (σελ. 26) γράφει. (Από κείμενο του Διονύση Καρατζά στο bookpress.gr, 13/11/2017)

Περιεχόμενα

Ανεξαρτησία εν όπλοις
Για ένα κομμάτι, γενηθήτω
Ουκ είδα άνθρωπον
Η μικρή αγγελία
Θλιμμένοι τροπικοί
Επτά δημόσιες αμαρτίες
Φάρσα dei Greci
Υστεροφημία
Φιλώ το εξ ευωνύμων
Αυτό δεν είναι τάφος
Η πολιτεία με τα τιμαλφή
Mandorla
Στο βάραθρο που χάσκει
Προμετωπίδα στο "Επί ασπαλάθων..."
Ευρώπη, η κυρία με την στρυχνίνη
Παιγμένο από τους Fratellini
Το παλτουδάκι της μοδός
Εμβατήριο με σφιγμένα δόντια
Ωραία εποχή στον παγετώνα
Η οπερέτα των σκύλων
Κρέμασε το τσεκούρι...
Η σαρξ και ο ραντιέρης
Τρίλθε ή το θαύμα
Ποιος είναι, ο φονεύς, κύριε Χόλμς;
Ηρωικά και πένθιμα κατακορύφως
Το εβραϊκό παντοπωλείο
Ώχρα σε σπειροχαίτη
Σπάρτακοι μιας μέρας
Το γένος Sebastian
Σκάβε, θάβε, ούρλιαξε
Η καρδιά κυνηγάει εντελβάις
Ειδήσεις από το Ασκαλόν
Καρφί να μην αφήσεις
Ιησουίτες καλοί μου
Απομεινάρια σε ένα ακόμα Βατερλώ
Η αρχάγγελος Rosalia Lombardo
Ξέφρενοι, κωμικοί υποκριτές
Υπάρχει ακόμα λίγη άνοιξη
Κραταιοί ώ κραταιοί!
Τοπίο με λάμψη και δέος
Χειρ Κάλβου εποίει
Σκοπεύσατε στον κρόταφο...
Η επικράτεια του ακαριαίου
Ο δαίμων της μεγαλοψυχίας
Το τρυφερό γαλάζιο
Άννα Φίρλινγκ
Γυμνοπαιδία 2000 μ. Χ.
Ελεύθερος πολιορκημένος κόσμος