ΑΝ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΜΑΡΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΟΦΙΤΑ

Παρουσίαση

Στο μυαλό του καθενός συμβαίνουν διάφορα και διαφορετικά, κι αρκεί μια στιγμή, ένας στίχος τραγουδιού, μια κουβέντα, ένα μοναχικό ξημέρωμα, ένα ξόδεμα δίχως ανταπόκριση, δυο χέρια απλωμένα, μια σκέψη χωρίς σταμάτημα στα περασμένα, για να ψηλώσεις απότομα ή για να επιστρέψεις στο μηδέν.
Αυτό εδώ το βιβλίο είναι για σένα και για μένα, που μπορούμε να συγχωρούμε ακόμη, να βρίσκουμε άλλοθι, να φοράμε το ρούχο του διπλανού, να καταλήγουμε στο μαξιλάρι αγκαλιασμένοι όλοι μαζί, παιδιά, αγάπες, φόβοι, μοναξιές, αγωνίες, δίχως πανικό, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι είμαστε ατελείς, μα μπορούμε να συνυπάρχουμε ως μεταξωτοί.
Σουρεαλισμός, ρεαλισμός και όνειρα. Ιστορίες δικές σου, ιστορίες των άλλων, ιστορίες του μέσα και του έξω μας. Ιστορίες που αντέχεις να κουβαλάς, σαν τον Άτλαντα, στους ώμους. Τριάντα δύο μικρές ιστορίες που επιβεβαιώνουν ότι η ομορφιά βρίσκεται στις ατέλειες και τις αδυναμίες ότι τα χαμένα όνειρα είναι αυτά που μας γέμισαν περισσότερα συναισθήματα ότι το μέσα μας δεν γερνάει ποτέ ότι η ζωή είναι γεμάτη βαριές ανάσες και πεταχτά φιλιά ότι οι έρωτες είναι τα σκαλοπάτια μας και τα λάθη οι τσουλήθρες μας στην παιδική χαρά της ζωής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- "Η Αθηνά έχει την σπάνια ικανότητα να δαμάζει τη θύελλα της καρδιάς, να την κατευνάζει στο μυαλό και να αποτυπώνει αριστοτεχνικά στο χαρτί ό, τι άφησε πίσω της. Γλώσσα άμεση, προσεκτικά διαλεγμένα επίθετα, δυναμικές παρομοιώσεις, ταυτότητα στη γραφή. Με ύφος οικείο και αυθεντικό, γυρνά την πλάτη σε οτιδήποτε προβλέψιμο και επιτηδευμένο. Ο αναγνώστης ταυτίζεται με κάθε πρόταση και βρίσκει μια πένα που γράφει όσα θα ήθελε ο ίδιος να φωνάξει". (Ευλαμπία Τσιρέλη, επιμελήτρια, συγγραφέας, καθηγήτρια δημιουργικής γραφής)

Περιεχόμενα

Αν είχα μια Μαρία σε μια σοφίτα
Η Μ. το γλεντούσε το πένθος της
Τη λαχτάρα του στον κόσμο περιφέρει
Πες μου ότι πιστεύεις σε σένα και σε μένα
Χορταίνονται μωρέ οι στιγμές;
Αν γύριζα τον χρόνο πίσω
Εκείνη η Αλβανίδα
Ο Μεταξωτός άνθρωπος Φ.
Συνέντευξη με έναν μελλοθάνατο
Ο Μαρίνος και η Άσπα
Εκεί, γύρω στα σαράντα πέντε, κοίτα να ντύνεσαι καλά κι έρχεται κρύο
Τα θέλω όλα από την αρχή ξανά
Ο τρελός
Να μην έχεις να επιστρέφεις
Μαμά, θέλω να γίνεις σαν κι εμένα
Μην του πεις
Νοστάλγησα να ταΐσω ένα αγρίμι στο στόμα
Όσοι αγαπούν τρώνε βρώμικο ψωμί
Θα κάνει έρωτα
Τα παιδιά μες στην πλατεία
Ο θυμός μου άγιος και σεισμός
Μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
Στην Α. και στον Β.
Να 'ρχεσαι τίποτα άλλο, δικαιούμαι να σφάλλω
Διόνυσε καλοκαίρι μας και συμπολεμιστή
Πόσους χειμώνες θα επέστρεφα για κείνο το καλοκαίρι
Κοίτα τι σου κάνει ένα κουταλάκι
Η τυραννία είναι τέχνη υψηλή
Η αβάστακτη ελαφρότητα της ευτυχίας
Οι γονείς την γλεντάνε την καθημερινότητα
Ο καημός του φιλιού
Κ. μίλα... Ποια είσαι;
Σε σένα και σε μένα όλα τα άλλοθι του κόσμου