ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Παρουσίαση

Πολλές φορές κάθομαι και χαζεύω τα παλιά ξύλινα καΐκια των ψαράδων, έτσι που βρίσκονται δεμένα το ένα δίπλα στο άλλο στα λιμάνια των νησιών μας. Διαφορετικά σκαριά, ανάλογα με το σκοπό που εξυπηρετούν, το είδος της πλεύσης τους, τα πανιά τους, τον τρόπο κατασκευής τους.
Είναι η απαράμιλλη τέχνη του καραβομαραγκού, φαίνεται, αποτυπωμένη πάνω στο ξύλινο σκαρί, που μαγνητίζει το βλέμμα και σε καλεί να το παρατηρήσεις προσεκτικά. Προσπαθώ να διακρίνω τα μυστικά της κατασκευής του, να αποκωδικοποιήσω όσο μπορώ τη δομή της αρμονικής γραμμής του, τις εξαιρετικές καμπύλες των αχναριών σύμφωνα με τα οποία ναυπηγήθηκε ("χτίσιμο" το λένε στη γλώσσα τους οι ξυλοναυπηγοί και όχι τυχαία βέβαια). Η ισχυρή καρίνα σαν μαγική μονοκοντυλιά πάνω στην οποία στήθηκε όλο το σκάφος και αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του, το πλωριό και πρυμνιό ποδόσταμα που αποτελούν την προέκτασή της, μαζί με τους νομείς που στηρίζονται πάνω της και μοιάζουν με θώρακα μεγαλόσωμου ζώου, τις επάλληλες στρώσεις του πετσώματος, τέλος, που καλύπτουν και ολοκληρώνουν το εξωτερικό κέλυφος της γάστρας. Αλλά και τα έντονα χρώματα της λαδομπογιάς που διαδέχονται όμορφα το ένα το άλλο, προστατεύοντας τα διαφορετικά μέλη και τονίζοντας με ακρίβεια τις λεπτομέρειες του ξύλινου σκαριού. [...] (Από την έκδοση)

«Προοδευτικά, μπροστά στα μάτια μας, ο Παπαϊωάννου, με εργαλεία τον λόγο και τις νοητές εικόνες, οικοδομεί το δικό του σύμπαν, μια απέραντη μοναδική πόλη. Οι επικαλούμενες νοητές εικόνες διαθέτουν την ομορφιά και τη συγκίνηση μιας ποιητικής εικόνας. Μια ξύλινη κλειδαριά με ξύλινο κλειδί από τα προικισμένα χέρια του μαστρο-Τζάννη, ένα έργο τέχνης. Η άφατη ομορφιά του ελληνικού φωτός το οποίο εξαϋλώνει νησιά, θάλασσες, ουρανούς». (Δάφνη Σουλογιάννη, bookpress.gr, 21/03/2021)

Περιεχόμενα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΡΕΙΠΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΚΤΙΡΙΩΝ
ΤΟ ΤΟΠΙΟ
Η ΠΟΛΗ
ΣΥΜΜΕΙΚΤΑ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
ΠΡΩΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ