ΕΒΔΟΜΟΣ ΟΡΟΦΟΣ

Παρουσίαση

ΕΒΔΟΜΟΣ ΟΡΟΦΟΣ
έβδομος όροφος
κοντά στο τζάμι
είναι νύχτα κι οι δρόμοι έξω μοιάζουν
με υποατομικό πεδίο φωτονίων
πάνω από τη λεωφόρο δεν έχει φεγγάρι
ανάμεσα στα χαμηλωμένα σύννεφα και τη γη
μια διάχυτη αύρα ιριδίζει από τη βροχή
ώσπου τα δέντρα αλιεύουν λάμψη
κι αργοσαλεύουν στον άνεμο ως πολυέλαιοι
οι σταγόνες χτυπούν το τζάμι
σαν πετραδάκια φωτός
έχω ησυχάσει πια
δε νοιάζομαι
η ζωή είναι ανέπαφη απ' το θάνατο
αν την αγγίξει δεν είναι ζωή
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

με τα πιο λεπτά φτερά κρατιέμαι
άλλους ταΐζει κατευθείαν το φως
το φως σχίζεται σαν το χαρτί
αμετάβατο
το ένα μάτι κλείνει
προχωρώντας κι αναχωρώντας μαζί
μεσάνυχτα η θάλασσα
με διαστάσεις εξόδου
είναι πίσω ο τόπος και η χώρα που θα φθάσουμε
κάτω από χαμηλό φεγγάρι
πλέον τίποτε άλλο
σαν να μην έμεινε τίποτα από την καταστροφή
γαλήνη
οι γιγάντιοι αριθμοί που μεθούν
στον απέναντι τοίχο του καφενείου
είμαστε μια παραβολή
ευτυχώς υπάρχουν αυτοί που μιλούν
χαιρετώ
όπως στους μύθους
αν κριθούν όλα
ο καθένας μας είμαστε πολλοί
ο αυτοκράτορας:
δέντρα σε σταχτί βράδυ
θέλω να διαμαρτυρηθώ
αντίο
φεγγάρι
το παράθυρο έχει ανατείλει
φως όμως
κόρνο τούμπα τύμπανο
σε ηλιοδέμα έχει γείρει
στη σκοτεινή καμπή του πεπρωμένου
το μυστήριο της Ιστορίας ήταν εύκολο αλλά και παγίδα
έρχεται φεύγει επιστρέφει
φυσάει κι απομακρύνεται για λίγο ο κόσμος
απ' τη διάνοιξη
άφθορος σφαίρα
αναστενάρης στο τέλος της εκστατικής του μύησης
αντίθετος από τη βαρύτητα
στο θραύσμα αντικρίζεις το όλο
έβδομος όροφος