Η συνείδηση του Ζήνωνα

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Η συνείδηση του Ζήνωνα δεν είναι ένα έργο, αλλά ένα ψυχαναλυτικό παραλήρημα. Ο Svevo, το λεοπολδικό πρότυπο του Joyce, επινοεί τον Ζήνωνα ως μια νευρωτική, διπολική μορφή που εκτυλίσσεται μέσα από τις αναμνήσεις του. Λόγου χάρη, η απόρριψη της νικοτίνης κάθε φορά ως νέας αρχής, με το τελευταίο τσιγάρο "ultima sigaretta", ξετυλίγει τη συνείδησή του, η οποία οιονεί επαμφοτερίζουσα ανακυκλίζει την επιθυμία του για ένα τελευταίο (πάλι) τσιγάρο, καθώς έτσι κάθε φορά ξεκινάει μια ζωή χωρίς επομιζόμενα φορτία και λάθη. Πρόκειται για έργο που εξαντλείται στα σχόλια του πρωταγωνιστή τείνοντας περισσότερο σε εκείνη την κλασικιστική μορφή του Στερν. Ένα υποκείμενο που δομείται αναδρομικά μέσα από την αυτοαναφορική ιδιότητα της μνήμης,η οποία συνεχώς αναιρεί τον εαυτό της. Όπως έλεγε απροκάλυπτα ότι ξεχνάει πρόσωπα, ονόματα και κατί που δε δύναται να θυμηθεί. Αναμφήριστα, ένα από τα κορυφαία έργα του 20ου αιώνα.

Ο Ζήνων είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που κατατάσσεται από τους ειδικότερους στο είδος του μοντερνισμού. Ο κεντρικός ήρωας, συνονόματος του Έλληνα προσωκρατικού φιλοσόφου που έγινε γνωστός για τα παράδοξά του, έχει αρκετά κοινά σημεία με αυτόν. Είναι ο αφερέγγυος αφηγητής των σημαντικότερων περιστατικών της ζωής του. Μέσα από ένα κείμενο που του πρότεινε ο ψυχαναλυτής του να γράψει, μας παρουσιάζει τον εαυτό του και τη ζωή του μέσα από χιουμοριστικές σεκάνς στις οποίες αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του. Ο Ζήνων εκτός από αναξιόπιστος αφηγητής αποδεικνύεται ότι είναι ένας ευκολόπιστος και αυθόρμητος άνθρωπος που προσπαθεί να πείσει για τις καλές του προθέσεις ακόμα και όταν δεν υπάρχουν. Το παράδοξο είναι ότι τις περισσότερες φορές τα καταφέρνει ακόμα και όταν η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική! Με αυτό τον τρόπο ο συγγραφέας δίνει και μια εικόνα της εποχής (αρχές 20ου αιώνα) όπου οι άνθρωποι της τάξης του Ζήνωνα ζούσαν σε ένα κόσμο που όδευε προς την καταστροφή χωρίς να θέλουν να το πιστέψουν. Έτσι ο αναγνώστης φτάνει σε σημείο να αντιπαθεί αλλά και να λυπάται ταυτόχρονα τους ήρωες του Σβέβο. Με επίκεντρο τον εκκεντρικό κατεργάρη Ζήνωνα, ο συγγραφέας ασκεί υπογείως κριτική σε όλο τον κοινωνικό περίγυρο που με την αφελή του σκέψη οδήγησε στη σύγκρουση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αν και η ηλικία του βιβλίου είναι περίπου 100 χρόνων, διαβάζεται πολύ εύκολα. Τέσσερα αστέρια από εμένα αν και σε μερικά σημεία δικαιούται τα πέντε.