Πνοή ζωής (Σφυγμοί)

Παρουσίαση

Ένας συγγραφέας συζητά με τον χαρακτήρα που μόλις δημιούργησε εμφυσώντας του πνοή ζωής, την Άνζελα Πραλίνι. Μέσα από αυτόν τον αδιέξοδο διάλογο, στον οποίο αναμειγνύονται λυρικά ξεσπάσματα, σκέψεις για τη φύση της συγγραφής, φιλοσοφικοί και θεολογικοί στοχασμοί, η Άνζελα αποκτά σταδιακά αυτοσυνείδηση και απελευθερώνεται από τον δημιουργό της. Το τελευταίο έργο της Κλαρίσε Λισπέκτορ που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό της δεν είναι ούτε μυθιστόρημα ούτε δοκίμιο, αλλά μια μεταμυθοπλαστική διερεύνηση των όρων της καλλιτεχνικής δημιουργίας που συμπυκνώνει την προβληματική όλου της του έργου: την αναπάντεχη όψη των απλών πραγμάτων, την έμφυλη διάσταση της γλώσσας, την αδυναμία της επικοινωνίας, τη μοναξιά, το φόβο του θανάτου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η Λισπέκτορ, λαχταρώντας τη συνοδοιπορία, αποθαρρύνοντας «άπιστους» και βιαστικούς αναγνώστες, διαμεσολαβεί μεταξύ του γράφειν (ως «ενδόμυχης εντολής», στα όρια του αδύνατου) και της αναγνωστικής εμπειρίας. Εκκινώντας από την ενδοσκοπική ματιά, τις αισθήσεις, την ενόραση, την «έξυπνη ευαισθησία», παρατηρεί με ανατρεπτική ματιά την ταλάντωση του κόσμου» (Ιωάννα Σπηλιοπούλου, bookpress.gr, 15/10/2022)

Περιεχόμενα

Πραγματικότητα είναι η ονειροπόληση
Πώς να τα κάνεις όλα ονειροπόληση;
Το βιβλίο της Άνζελας
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Μάριος Χατζηπροκοπίου, Φωνές φυγής