ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ (1748-1833)

Παρουσίαση

Μελετώντας το έργο του Κοραή ανακαλύπτει κανείς έναν σπουδαίο άνθρωπο, που, ενώ μιλάει για γεράματα και θάνατο περίπου από τα πενήντα του, αποκαλύπτει αισθήματα νεανικά ως το τέλος της ζωής του, ως τα ογδονταπέντε του, που σκιρτά από χαρά σαν παιδί, όταν ακούει κάτι καλό για τους Έλληνες και την Ελλάδα, που παγώνει όμως και απονεκρώνεται για κάθε συμφορά τους. Έχω πεισθεί απόλυτα ότι ο πολυτάλαντος αυτός λόγιος, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο για την Ευρώπη και για το υπόδουλο Γένος, δεν έζησε για τον εαυτό του αλλά δαπάνησε τα πάντα για την πατρίδα του. Έδωσε γι' αυτήν και το πνεύμα του και την ψυχή του. Είναι γι' αυτό ειλικρινής, το πιστεύω απόλυτα, όταν, κάνοντας απολογισμό της προσφοράς του, πολύ απλά σημειώνει:
"Έκαμα λοιπόν, φίλε μου, ό,τι ηδυνήθην.
Όστις κάμει εις το εξής καλύτερα, ως αληθινόν της κοινής πατρίδος φίλον θέλω τον επαινέσειν." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Εισαγωγικά
Ιδέες και στάσεις ζωής του Κοραή
Η φιλολογική διάσταση του κοραϊκού έργου
Η παιδαγωγική διάσταση του κοραϊκού έργου
Η αλληλογραφία του Κοραή
Επίλογος