ΕΛΑΒΟΝ

Παρουσίαση

"Αυτός ο άνεμος που όλα τα παρασέρνει,
των ζωντανών τους πόθους,
τ' άνθη των νεκρών,
είναι ο ίδιος που τα ποιήματα
αποθέτει σαν αποπαίδια
στα κατώφλια των σπιτιών."

Στίχοι σαν στοιχειωμένες παρακλήσεις κι επικλήσεις επιτρέπουν στον αναγνώστη να μην βλέπει τον ποιητή, αλλά μέσα από τον ποιητή. "Η Ποίηση είναι ένα καταφύγιο ευθραυστότητας αν θεωρήσουμε ότι μεγαλώνοντας σκληραίνουμε". Η ποιητική γλώσσα λοιπόν μπορεί να μας επιστρέψει εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε στην ζεστή ασφάλεια της μήτρας όταν ακούγαμε κι αναγνωρίζαμε τη φωνή της μάνας στον ζεστό και στοργικό προστατευτικό της κόρφο, όταν μας βύθιζε σε βαθιές αγκαλιές, όταν μας νανούριζε, όταν μας σιγοτραγουδούσε, όταν μας παρηγορούσε. Τα ποιήματα της ενότητας "Μάνα το πρώτο φως" ξεχωρίζουν συγκινητικά σαν μια αιώνια επιστροφή στην αφετηρία της ζωής και σε ό,τι μας συνδέει νοσταλγικά με μια επίμονη ανάκληση και καταγραφή τρυφερής και νοσταλγικής μνήμης, αλλά και στο τραύμα της απώλειας, μιας πληγής ανοιχτής που επιμένει. (Έλσα Κορνέτη, bookpress.gr, 22/8/2017)

Περιεχόμενα

ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ
Απόδραση
Blackout
Ελεημοσύνης φάσμα
Χαράματα στη θάλασσα
Επιτύμβιο (Ο ασυγχώρητος)
Του εργοδότη
Του ανέργου
ΕΔΩΔΙΜΑΤΟΠΩΛΕΙΟΝ
Προσευχή (στη Μούσα)
Μηχανή κοπής ποιημάτων
Ταυτοποίηση φάσματος
Ωδή στην Ποίηση
Σκληρό καρύδι
Ίασις (Βέροια 51 μ.Χ.)
ΑΠΟΙΚΙΑΚΑ
Άσφαλτος παντού
In vivo veritas
Νόστιμον ήπαρ (Σπουδή Βιβλιοθηκονομίας)
Ανασκαφή
Στον σταθμό
Καφενείου φάσμα
Συνδικαλιστικό
ΜΑΝΑ
Τα σπίτια κάποιων ποιητών
Μητέρας φάσμα
Μικρές φλόγες στην ομίχλη
Παράκληση
Το όνειρο
Ζωή
ΤΩ ΚΡΑΤΙΣΤΩ
Για την Ιστορία
Μικρό απόδειπνο
Ο πλανήτης των προσφύγων
Εκλογών φάσμα
Ερειπωμένο αρχοντικό
Ι.Ν.Β.Ι. (In vitro veritas)
Τα χρώματα του τέλους