Παρουσίαση
Η οξυτοκίνη είναι μια ορμόνη, η επονομαζόμενη ορμόνη της αγάπης, από την οποία κατακλύζεσαι όταν αφήνεσαι στη συναισθηματική πληρότητα που μοιράζεσαι με έναν άλλο άνθρωπο. Δίνει τον τίτλο στη συλλογή διηγημάτων της Κατερίνας Κονιδάρη, από την ιστορία μιας ηρωίδας που, για να διασωθεί από τη συγκίνηση μιας αγκαλιάς, λέει πως, ναι, νιώθει κάτι σαν αγάπη αλλά μάλλον είναι απλή χημική αντίδραση.Χωρίς καμία εξιδανίκευση -ο δρόμος, η ασθένεια, η απομόνωση δεν έχουν καμία γοητεία- οι χαρακτήρες των διηγημάτων στέκονται με υπολογισμό, εμμονή, εξάρτηση, επιφύλαξη, αποστασιοποίηση και αηδία απέναντι σε μιαν πραγματικότητα που όσο περισσότερο αναλύεται από τη διαρκή παραγωγή λόγου, τόσο περισσότερο περιορίζει την υπόστασή τους.
Η γρήγορη πρόζα, ο ρέοντας λόγος, η υπαινικτικότητα και η ειρωνεία ισορροπούν με την τρυφερότητα, το χιούμορ και το βάθος του στοχασμού σχετικά με την αδυνατότητα κάθε μορφής λύσης και θεραπείας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Επαγγελματικός προσανατολισμόςChoose life
Ω, μα είμαι τόσο καλή!
Κατά τύχη
Cut
Ένα ατύχημα
Το κείμενο του έρωτά της
Κβαντικά μιλώντας
Τα γεγονότα δεν συνδέονται
Κάτω από τα σκεπάσματα
Ένα βράδυ με το όνομα Τίποτα
Με την άκρη του δαχτύλου μου
Σαν ξένος
Ποιες αποσκευές;
Η βιογραφία μιας μέρας
Ένας ήσυχος χώρος
Η νηφαλιότητα είναι μια υπερτιμημένη αξία
Silver alert
Ένας γύρος ακόμα
Ο στόχος
Στιγμιότυπο
Το άρθρο
Αναγκαστικό διήγημα
Υπερηχογράφημα κοριτσιού
Εμβόλιμο
Εγώ είμαι η καθαρή
Εις το όνομα της Φιλοσοφίας
Το θεραπευτικό θαύμα της υποκριτικής
Ο γαμάτος
My way or the highway
Έρμη μάνα
Λουτρό οξυτοκίνης
Κριτικές για το προϊόν
Δεν υπάρχουν κριτικές για αυτό το προϊόν.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.