ΣΑΜΨΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΣ

Παρουσίαση

Ο Σαμψών, αιχμάλωτος, τυφλός και δέσμιος πια σε μια φυλακή στη Γάζα, βαλμένος να κάνει έργα καταναγκαστικά σαν σε κοινό πτωχοκομείο, σε μια μέρα γιορτής μες στη γενική ανάπαυλα από την εργασία, βγαίνει έξω στον καθαρό αέρα σ' ένα μέρος εκεί σιμά κάπως χαλαρωμένος από την αγγαρεία για να καθήσει λίγο και να θρηνήσει για την κατάντια του. Εκεί τυγχάνει να δεχτεί επισκέψεις από μερικούς φίλους και συνομηλίκους της φυλής του, οι οποίοι απαρτίζουν τον χορό που γυρεύει να τον παρηγορήσει όσο μπορεί. Έπειτα εμφανίζεται ο πατέρας του ο Μανωέ ο οποίος προσπαθεί να πετύχει το ίδιο και του ανακοινώνει το σχέδιό του να του εξαγοράσει την ελευθερία του με λύτρα. Τέλος του λέει πως τούτη τη μέρα την ανακήρυξαν οι Φιλισταίοι σαν γιορτή ευχαριστίας για τη σωτηρία τους από τα χέρια του Σαμψών, πράγμα το οποίο προξενεί στον ήρωα ακόμη μεγαλύτερη οδύνη. Ο Μανωέ κατόπιν αποχωρεί για να επιδιώξει το σχέδιό του με τους άρχοντες των φιλισταίων για την απελευθέρωση του Σαμψών τον οποίο επισκέπτονται, εν τω μεταξύ, και διάφορα άλλα πρόσωπα και τέλος ένας κυβερνητικός αξιωματούχος που ζητά από τον πρωταγωνιστή να παρευρεθεί στη γιορτή μπροστά στους άρχοντες και τον λαό και να συμμετάσχει σε παιχνίδια ή και να τους επιδείξει τη δύναμή του. Εκείνος αρχικά δεν δέχεται αρνούμενος κατηγορηματικά και διώχνοντας τον αξιωματούχο. Στο τέλος, όμως, πεπεισμένος εσωτερικά πως αυτό είναι σταλμένο από τον θεό, συγκαταβαίνει να ακολουθήσει τον αξιωματούχο ο οποίος είχε εν τω μεταξύ ξανάρθει με μεγάλες απειλές για να τον αναγκάσει να πάει. Με τον Χορό να παραμένει σε εκείνο το μέρος, ο Μανωέ επιστρέφει γεμάτος χαρά κι ελπίδα πως θα επιτύχει όχι μετά από πολύ τη σωτηρία του γιου του. Κι ενώ εκτυλίσσεται αυτός ο διάλογος εμφανίζεται ένας Εβραίος τρέχοντας, με λόγια μπερδεμένα στην αρχή και εν συνεχεία πιο καθαρά, και διηγείται την καταστροφή - τί έκανε ο Σαμψών στους Φιλισταίους με συνέπεια να πεθάνει και ο ίδιος. Κι εδώ τελειώνει η τραγωδία. (Από την έκδοση)