Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Παρουσίαση

"Στον θεατρικό μονόλογό της που διάβασα, αγγίζει τα ψυχικά προβλήματα και την ομοιότητα που έχουμε όλοι οι άνθρωποι στον πόνο, τον φόβο της μοναξιάς, την ανάγκη να αγαπηθούμε με "ιδιαίτερο" τρόπο, την ελάχιστη σημασία της επωνυμίας και της δόξας στην ευτυχία και στη γαλήνη μας. Λόγω του επαγγέλματός μου σαν παραγωγός στη δισκογραφία, συνάντησα πολλές "Νάντιες". Τραγουδίστριες που διεκδίκησαν επάξια τον τίτλο της ερμηνεύτριας και άλλες που έμειναν καλές φωνές ή στη χειρότερη περίπτωση "γλάστρες", που βιοπορίστηκαν στα "σκυλάδικα" με την ίδια επαγγελματική κυνική ματιά της εργάτριας στη φάμπρικα". (Απόσπασμα από το σημείωμα της Ντόρας Ρίζου)