ΑΠΝΕΥΣΤΙ

Παρουσίαση

Θα φτάσει η μέρα, που τα δυο σου χέρια θα βαραίνουν πιο πολύ από λέξεις ειπωμένες στις σελίδες κάποιου βιβλίου.

Κι αν ήρθε αυτή η μέρα:
"τότε να ξέρεις θα σημαίνει ότι πέθανα"

Ίσως, λοιπόν, αναρωτηθείς την επακριβή προέλευση και καταγωγή του έργου. Για το εν λόγω, μάθε, πως γεννήθηκε για την ποίηση και την ζωή και τον έρωτα. Μητέρα του η απουσία, το κυοφορούσε αιωνίως ξερνώντας τα πιο απόκρυφα, τα πιο ανομολόγητα φωνήεντα και οδοντικά σύμφωνα. Κι απ' τα σπλάχνα της, το τράβηξες εσύ, κι εμείς και κάποιος τυχαίος, αμφισβητώντας την υπόσταση της δημιουργίας.

Διότι, κύριοι, δική μας κόρη είναι η ποίηση, ταπεινή και οδυνηρή, όσο η ωδίνη εκείνου του τοκετού. Όσο η ωδίνη των λέξεων, που δεν βαστιούνται πια από τρύπια χέρια και αξιοπρέπειες.

Θα την επανακαταλάβουμε από πάσαν μάνα απουσία, μη φοβάστε.

Και θα 'ναι η μέρα που θα πω με μιαν ανάσα, ακόμη κι αν αυτή κοπεί:
"[...] θέλω όλο το δέρμα που έχεις αγγίξει,
να στύψω στα πνευμόνια μου μπας και ανασάνουν
μόνο για μένα"
"Έτσι, για να μην νομίζεις ότι πέθανα" (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΑΠΝΕΥΣΤΙ
Ωδή στον απόντα
Πάτρα, 18.09.2020
Απόφαση, μια μέρα πριν
Έρωτας στα χρόνια του κορονοϊού
Γαμώ
Γενίκευση παραλήρημα
Μη γυρίσεις
Ανάθεμα
Καραντίνα: ημέρα "δεν θυμάμαι"