ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΙΒΑΔΑΣ-ΛΙΩΚΗΣ

Παρουσίαση

Τοποθετημένη στην καρδιά του Ιονίου Πελάγους, η Κεφαλονιά, φιλοξενεί στη γη της ποικίλα στοιχεία πολιτισμού που τα χαρακτηρίζουν διάφορες στους αιώνες ιστορικές ανταύγειες όλου του ελληνικού γίγνεσθαι, από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας, αλλά και του ευρωπαϊκού, ιδίως ιταλικού μέρους, που επηρέασε το νησί από τα μέσα βυζαντινά χρόνια και ύστερα.
Μελετητικοί άξονες που ιστορικά ορίζουν την ελληνική ταυτότητα του νησιού είναι η κεφαλληνιακή πορεία της γλώσσας, που έμεινε ελληνική για το μεγαλύτερο μέρος του λαού στο νησί και η ορθόδοξη χριστιανική ταυτότητα των κατοίκων. Αγώνες που άντεξαν ενάντια στην κάθε ισχυρή κατάκτηση - ξενική δυναστεία, που απαιτούσε a priori το δικό της δίκαιο, που στεκόταν σε πολλά ως επιταγή φόβου και υπερβολική απαίτηση, ετσιθελική.
Τα πολύ δύσκολα ήρθαν κατά τις αρχές του 15ου αιώνα, όταν μετά την Άλωση της Βασιλεύουσας Βενετοί και Γενουάτες δυναστεύουν ελληνικούς τόπους και λιμάνια, κτίζουν κάστρα και οργανώνουν εμπόρια, χωρίς να ξεχνούν πως και γλώσσα και θρησκευτικό δόγμα στους καταχτημένους τόπους πρέπει να γύρει κατά τη δική τους γραμμή. Η Κεφαλονιά από το 1500 θα ακολουθήσει με τις όποιες δύσκολες και εύκολες καταστάσεις τη Βενετική μοίρα και έπειτα από αυτήν, τη Γαλλική, τη Ρωσοτουρκική για λίγα χρονικά διαστήματα και την Αγγλική έως το 1864, οπότε και τα Επτάνησα θα ενσωματωθούν στην υπόλοιπη Ελλάδα, με την περιβόητη "Ένωση". [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)