Έξζιτ

Παρουσίαση

ΣΥΓΓΕΝΗΣ Η ΘΛΙΨΗ

Δεν έγινε βιαστικά
την προετοίμαζε καιρό,
το χιούμορ χάραζε το μισό του πρόσωπο
το υπόλοιπο το διέτρεχε μια γαλήνη ανυπόκριτη
σαν μάσκα κλόουν
ένα αγκίστρι τραβούσε το στόμα προς τα κάτω
παραμορφωμένος και γελούσε που
δεν την καλοδέχτηκε κανείς για όσο φορέθηκε
αυτή τη μάσκα
συμπλήρωσε τα εξήντα και
έφυγε, μέσα στον ύπνο του σαν ανέκδοτο
οι καθρέφτες καλύφθηκαν με λευκά πανιά
το σπίτι μύριζε λιβάνι ,ίσως δυόσμο

Ο αποχαιρετισμός ήταν κλαυσίγελος
ανάμεικτος με ντροπή,
αγάπη και ειλικρίνεια.
[Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

Εξομολόγηση
Δεκαπενταύγουστος στη Ρώμη
Spektakl
Συγγενής η θλίψη
Δεν ήρθα, δεν φεύγω, σταμάτησα
Η μυρωδιά του νοσοκομείου
Τραυματισμένο haiku
Ένας κάποιος Μπλουμ
Queen
Αν ζούσε σήμερα η Κατερίνα
«Τρέμετε, τρέμετε, οι μάγισσες επέστρεψαν!»
Σύνδρομο Genovese
Οδοφράγματα
Το κάψιμο στο θώρακα
Κάθαρση
Φυγή
Έξζιτ
Γενέθλιο ποίημα
Ένα ιδεώδες μέλλον
Προσδόκιμο
Voodoo Death
25.05.2019
Θλιπτικό μανιφέστο
Στον γιατρό
L' aout
Δροσόφιλα
* Συλλέγει
* Εσείς, κοντινοί μου
Σημειώσεις
Ευχαριστήριο σημείωμα