Κριτικός Λόγος

Παρουσίαση

Σε τούτο το «αντιδημοκρατικό» και «αντιδημοφιλές» έργο θα επιχειρήσω ν' αναδείξω την δυναστική κα αντιανθρώπινη λειτουργία του τριπτύχου: Εξουσία - Πολιτική - Πολιτικοί. Πρόκειται για ένα ιστορικό - κοινωνικοπολιτικό αμάλγαμα, το οποίο συνιστά τον κύριο παράγοντα της ανελευθερίας του ανθρώπινου γένους και παράγοντα κοινωνικής δυσαρμονίας, παρά το γεγονός ότι χιλιάδες χρόνια αυτό το θεώρησε ως παράγοντα κοινωνικής προόδου και σταθερότητας. Για την απόδειξη αυτού του εκ πρώτης όψεως παράξενου φαινομένου, προσκομίζω ιστορικά, πολιτικά και κοινωνικά στοιχεία, τα οποία ανατρέχουν από την προϊστορία των πρωτόγονων κοινωνιών, οι οποίες ζούσαν αρμονικά, χωρίς το κράτος, χωρίς την εξουσία, χωρίς την πολιτική και χωρίς τους πολιτικούς.
Ήταν αυτή η εποχή της κοινωνικής αρμονίας στην οποία οι άνθρωποι καλλιεργούσαν από κοινού τη γη, κυνηγούσαν ομαδικά, και συνέλεγαν ομαδικά την τροφή τους, μοιράζοντάς την δίκαια μεταξύ τους.
Ήταν τότε, που οι άνθρωποι συναποφάσιζαν από κοινού. Στην πορεία του χρόνου, οι κοινωνίες των ανθρώπων διαφοροποιούνται, πηγαίνοντας στην εποχή της μητριαρχίας και της γενοκρατικής κοινωνίας, όπου κάνει την εμφάνιση του ο «αρχηγός» - γενάρχης, του οποίου η γνώμη μετρά περισσότερο από τα μέλη του γένους, το οποίο περνά στην εποχή των βασιλιάδων, στους οποίους ανήκει ο πρώτος λόγος. Την εποχή αυτή αρχίζει στον ελληνικό χώρο να λειτουργεί ο θεσμός της «Αγοράς» και του «Δήμου», όπου εμφανίζονται οι Λαϊκές Συνελεύσεις, οι οποίες, στην εποχή του Τρωικού Πολέμου και της Ομηρικής εποχής, μπορούσαν να συναποφασίζουν και να τροποποιούν τις αποφάσεις των βασιλέων «ηχή θεσπεσίη» -με δυνατή φωνή- λέει ο Όμηρος.
Στην πορεία του χρόνου και των σημειουμένων κοινωνικών εξελίξεων, η Ελλάδα -και κοντά σ' αυτή και η ανθρωπότητα- φτάνει στην ίδρυση της πρώτης δημοκρατίας του κόσμου, με την παγκοσμίου σημασίας διοικητική μεταρρύθμιση του δημοτικού συστήματος της Αττικής, το 508 π.Χ. από τον Κλεισθένη τον Αθηναίο.
Οι γενοκρατικές κοινωνίες διασπώνται και τη θέση τους τις διαδέχεται το Πρώτο Κράτος του κόσμου, το οποίο μιμήθηκε η ανθρωπότητα.
Με το Κράτος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας αναδύεται και η οργανωμένη εξουσία και μαζί μ' αυτή η πολιτική και το σύμφυτο στοιχείο της: Οι πολιτικοί, που θα αποτελέσουν τον καμβά της Ιστορίας, γύρω από τον οποίο και μέσα στον οποίο, πλέκονται οι δυστυχίες του ανθρωπίνου γένους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

1) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΕΚΚΟΛΑΠΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ - ΤΗΣ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑΣ - ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ- ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑΣ - ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΩΝ ΦΙΛΟΔΟΞΙΩΝ ΤΩΝ ΚΑΡΙΕΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
2) Εισαγωγικά
3) ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Εξουσία και πολιτική από την αρχέγονη εποχή ως και την Αθηναϊκή Δημοκρατία
4) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
Εξουσία, πολιτικές φιλοδοξίες και κοινωνικοπολιτικοί ανταγωνισμοί από την εμφάνιση των πόλεων - κρατών έως και της Αθηναϊκής Δημοκρατίας
5) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Εμφάνιση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, του Κράτους και της θεσμισμένης πολιτικής
6) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ
Η παρακμή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας υπό το φως της Κριτικής του Δημοσθένους
7) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Η δημοκρατία και η Πολιτική από την σκοπιά της Σωκρατικής, Πλατωνικής και Αριστοτελικής φιλοσοφίας και συμπληρωματικά στοιχεία της δυσλειτουργίας της
8) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ
9) ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Κριτική των αθλιοτήτων της Αθηναϊκής Δημοκρατίας από τους G. Glotz (1862 - 1935) και τον M. Schmidt
10)
11) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
Οι Κριτικές παρατηρήσεις και επισημάνσεις του νομπελίστα Γάλλου Ιστορικού G. Glotz
12) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Λειτουργικές δυσμορφίες της Αθηναϊκής Δημοκρατίας με βάση τον M. Schmidt
13) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ
14) ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ
Κριτικές παρατηρήσεις και επισημάνσεις για τα τρωτά της σύγχρονης δημοκρατίας, τις φιλοδοξίες και την ιδιοτέλεια των πολιτικών από τους E. Hobsbawm - Δ. Βεζανή - M. Schmidt
15) Εισαγωγικά
16) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ
Η Κριτική του E. Hobsbawm
17) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Η Κριτική της Δημοκρατίας από τον Πολιτειολόγο Δ. Βεζανή
18) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ
Λειτουργικές δυσμορφίες και εκφυλιστικές πτυχές της σύγχρονης δημοκρατίας, με βάση τον M. Schmidt
19) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Συμπεράσματα «για τη δημοκρατία ως λύση και ως πηγή προβλημάτων»
20) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ
Ενδεικτικό πανόραμα της σύγχρονης πολιτικής αθλιότητας
21) ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Γενικές επισημάνσεις για τις ψευδοδημοκρατίες του Τρίτου Κόσμου και των χωρών του «υπαρκτού» σοσιαλισμού
22) ΕΠΙΛΟΓΟΣ