Άνθρωποι και εποχές

Παρουσίαση

«Η κουλτούρα μας έχασε την πυξίδα της, βαδίζουμε στα τυφλά, παρασυρόμενοι από τα γεγονότα, πηγαίνοντας όπου φυσάει ο άνεμος. Πρέπει να ξαναρχίσουμε το ταξίδι προς μια καινούρια κατεύθυνση, γιατί με την πανδημία που χτύπησε τον πλανήτη καταλάβαμε ότι ο άνθρωπος δεν υπερβαίνει τη φύση, δεν είναι ανώτερος από τα ζώα, είναι μέρος της φύσης. Η κυριαρχία, που στο παρελθόν αποτελούσε στρατηγική προσαρμογή για λόγους επιβίωσης, σήμερα προκαλεί μόνο δυστυχία». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Όταν η ευτυχία των παπαγάλων αντιμάχεται την ευτυχία της κατανίκησης της δυστυχίας
Ύλη του σώματος ή αιθέρας της ψυχής;
Η νέα φιλοσοφικονευρολογική διάσταση της επίφυσης
Οι τρεις ψυχοοικολογικές φωλιές
Σκοτώνω για να μην πεθάνω
Οι αφηγήσεις του σήμερα φωτίζουν το χτες
Το θέατρο του θανάτου ερωτικοποιεί τη βία
Η δημιουργική βία
Ο εγκέφαλος, διαμορφωμένος από το περιβάλλον του, γίνεται όργανο θέασης του κόσμου
Ο εγκέφαλος υπό συνεχή διαμόρφωση
Μαθαίνοντας να απελπιζόμαστε
Τεχνικές καινοτομίες και πολιτισμικές εκρήξεις
Κλίμα και ανθρώπινο ανάστημα
Εγκέφαλος πάντα ανανεωμένος
Γεωγραφία των συναισθημάτων
Πόλεμοι και ιδιοκτησία
Ο έρωτας είναι επανάσταση, η προσκόλληση είναι δεσμός
Επιβίωση δεν σημαίνει ευημερία
Η σχετικότητα του φύλου
Κοινωνική δομή και σωματική έκφραση του φύλου
Σωματική διάπλαση και πολιτισμός
Παιδικό ανάστημα και μητρική δυστυχία
Ανάστημα, φύλο και ανάπτυξη
Κοινωνία και γονιμότητα
Οι νέοι γονείς
Αντιλαμβάνομαι τον κόσμο σημαίνει ότι τον ερμηνεύω
Πραγματικότητα, επιστήμη και ιδεολογία
Μορφές προσκόλλησης και πολιτισμικές παραδόσεις
Η κρίσιμη νευροπολιτισμική περίοδος της εφηβείας
Έμφυλη κοινωνικοποίηση
Φύλο και υπερπληθυσμός
Το φύλο: Μόνος μέσα στο πλήθος
Η πρώτη φορά
ΧΧ εναντίον ΧΥ
Χώρος και ψυχισμός
Όταν οι λέξεις σμιλεύουν τον εγκέφαλο
Συμπέρασμα: Είμαστε θύματα των νικών μας