Η ΠΕΝΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΠΑΕΙ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΠΑΣΟΥΝ
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΡΙΑ
AMIRI PARWANAΚωδ. Πολιτείας: 5065-0023
Παρουσίαση
Όταν η πρόσβαση σε μαρτυρίες από τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών γίνεται όλο και πιο δυσχερής, η Παρβάνα Αμίρι, προσφύγισσα από το Αφγανιστάν, γίνεται η φωνή των φυλακισμένων του στρατοπέδου της Μόριας. Αλλάζοντας ταυτότητες (ηλικίες, φύλα, εθνότητες) αποδεικνύεται η πλέον αρμόδια ανταποκρίτρια των φρικαλεοτήτων που διαπράττονται σ' αυτή και κάθε αντίστοιχη φυλακή. Η Παρβάνα ως η αδιαμεσολάβητη φωνή των φυλακισμένων μεταναστών καταγγέλλει τη βία, την ανισότητα, την ανελευθερία και τον ρατσισμό και επιτίθεται στη Δύση και τους θεσμούς της. Τα γράμματά της συνιστούν θαρραλέα, οργίλα και, φυσικά, συγκινητικά κείμενα-ντοκουμέντα για τη μεγαλύτερη θηριωδία των τελευταίων δεκαετιών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)Περιεχόμενα
ΕισαγωγήΓΡΑΜΜΑΤΑ:
Συγγραφέας: Ένα κορίτσι που μετανάστευσε
Ο δρόμος από το Αφγανιστάν στην Ελλάδα
Είμαι ένας ασυνόδευτος ανήλικος
Συνομιλία με μια μητέρα
Αυτά τα μάτια με ενοχλούν!
Είμαι εθελοντής-μετανάστης
Για ένα ψωμί, για τη ζωή
Η πένα μου δεν σπάει, τα σύνορα είναι που θα σπάσουν
Είμαι μητέρα
Αναζητώντας προστασία
Η ζωή ενός διεμφυλικού ατόμου
Είμαι η μητέρα Γη
Είμαι η μητέρα δύο άρρωστων μωρών
Δεν θα φωνάζατε σε όλο τον κόσμο την απόλυτη δυσπιστία σας;
ΕΙΜΑΙ Η ΠΑΡΒΑΝΑ ΑΜΙΡΙ
ΕΠΙΜΕΤΡΟ
Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
SilverchildΚριτικές για το προϊόν
[30/06/2021] Silverchild. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Ένα βιβλίο για την ντροπή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Ένα βιβλίο για όλους τους τρόπους με τους οποίους υποφέρουν οι άνθρωποι στους προσφυγικούς καταυλισμούς κι είναι πολλοί.
Η Παρβάνα Αμίρι, είναι μία έφηβη από το Αφγανιστάν, που ήρθε στην Ελλάδα το 2019 και η πρώτη της "εντύπωση" ήταν η Μόρια. Τώρα ζει σε άλλη δομή, αλλά μερικά πράγματα μένουν ανεξίτηλα. Τόσο ανεξίτηλα, που πρέπει να τα μοιραστείς, για να τα ξορκίσεις.
Μοιράζεται, λοιπόν, μαζί μας τα όσα έζησε στον καταυλισμό από τις οπτικές γωνίες διαφόρων κατοίκων της: πώς είναι να είσαι κορίτσι στη Μόρια,
πώς είναι να είσαι ασυνόδευτος ανήλικος, μητέρα, εθελοντής-μεταφραστής, ηλικιωμένη σύζυγος, διεμφυλικ@. Κοινοτοπία, αλλά θα την πω: αυτό το βιβλίο είναι μια γροθιά στο στομάχι.
.
.
.
Απόσπασμα από το επίμετρο του Γιώργου Τσιμουρή, κοινωνικού ανθρωπολόγου, καθηγητή στο Πάντειο:
.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.