Η τέχνη της φυγής

Παρουσίαση

"Αυτό που μένει κυρίως από κείνον είναι η μαρτυρία μιας ανυποταξίας. Το παράδειγμα μιας ατομικότητας που αντιστάθηκε σε κάθε έξωθεν επιβεβλημένο κανόνα. Παραμένει η υπέροχη πίστη ενός αποστόλου που αντίκρισε φευγαλέα τη σωτηρία μέσω του πνεύματος και μετέτρεψε το βιβλίο σε αγαπημένο του εργαλείο".
Ως διπλωμάτης καριέρας ταξίδεψε ανά τον κόσμο. Ως αφοσιωμένος εραστής της παγκόσμιας λογοτεχνίας διάβασε, μετέφρασε και έγραψε αριστουργήματα: ο Σέρχιο Πιτόλ, ένας γίγαντας των λατινοαμερικανικών γραμμάτων, κατάφερε όσο ελάχιστοι άνθρωποι να συγχωνεύσει τη βιωμένη εμπειρία με τη ζωή της ανάγνωσης, να μετατρέψει τη μία σε τέλειο αντηχείο της άλλης.
Σε τούτο το βιβλίο, τον πρώτο τόμο από το κύκνειο άσμα του, την Τριλογία της μνήμης, τα διαβάσματα και οι τόποι, τα βιβλία και οι πίνακες, είναι ήρωες της αφήγησης όσο κι ο ίδιος ο αφηγητής. Η ηδονική περιπλάνηση στον κόσμο των βιβλίων, το αέναο ταξίδι στο χώρο, το χρόνο και τις ιδέες, αποτυπώνονται στην Τέχνη της φυγής σαν ψηφίδες μιας ιδανικής πνευματικής αυτοβιογραφίας. (Από τον εκδότη)

"Στον Σέρχιο Πιτόλ, ζωή και λογοτεχνία είναι ένα. Κι αναρωτιέμαι αν μπορεί να υπάρξει τίποτα πιο θερβαντέσκο απ' αυτό το πάθος της ανάμειξης της ζωής με τη λογοτεχνία". (Enrique Vila-Matas, από τον πρόλογο της αμερικανικής έκδοσης)
"Η πρωτοτυπία, το χιούμορ, η πολυσχιδία του τον καθιστούν έναν από τους θεμελιώδεις συγγραφείς των λατινοαμερικανικών γραμμάτων". (Miguel Angel Quemain, El Nacional)
"Ο Πιτόλ είναι ανεξάντλητος. Σχεδόν θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί από μόνος του μια ολόκληρη λογοτεχνία". (Daniel Saldana Par?s, Literary Hub)
"Όπως στα βιβλία του Cees Nooteboom ή του W. G. Sebald, το ταξίδι, οι ημερολογιακές καταγραφές, η μνήμη, η αφήγηση και το δοκίμιο συνυφαίνονται δημιουργώντας τελικά έναν λαβύρινθο από μονοπάτια που διακλαδίζονται". (Jorge Carrion, The New York Times)

«Το βιβλίο θα κλείσει με τον συγγραφέα σε μεγάλη πλέον ηλικία να εξηγεί ότι ζούμε σε σκληρούς καιρούς και ταυτόχρονα σε εποχές θαυμάτων. Αυτές είναι οι καταληκτικές λέξεις του Πιτόλ: «εποχές θαυμάτων». Ο αναγνώστης θα μπορούσε εδώ να κουνήσει συγκαταβατικά το κεφάλι. Να σκεφτεί ότι ο συγγραφέας, σε αυτή την ηλικία πλέον, μάλλον έχει παραιτηθεί και αναζητά καταφύγιο στη μεταφυσική. Ο νεότερος δε αναγνώστης ίσως ειρωνευτεί εντός του τον πρεσβύτερο διανοούμενο που προσμένει το θαύμα ως αντιστάθμισμα στο βάρος της ύπαρξης ή της κινητήριας δύναμης της ιστορίας που είναι η δράση. Και ίσως να έχει δίκιο, αφού το δικό του ταξίδι ξεκινά εκεί που ολοκληρώνεται του συγγραφέα». [Φώτης Καραμπεσίνης, bookpress.gr, 3 Ιουλίου]

Περιεχόμενα

Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση
ΜΝΗΜΗ
Κάθε πράγμα είναι μέσα σε όλα τα πράγματα
Με τον νερό Μονσιβάις
Η πληγή του χρόνου
Όνειρα, και τίποτε παραπάνω
Τελετή μύησης
Ημερολόγιο της οδού Εσκουδιλλιέρ
Δικαίωση της ύπνωσης
Επιστροφή στη Σιένα
ΓΡΑΦΗ
Ο αφηγητής
Ο σκοτεινός δίδυμος
Ο Ντρόκτουλφτ και τα υπόλοιπα
Η Μαρκησία ποτέ δεν έστερξε να μείνει σπίτι
Περί συμφιλιώσεων
Η πάλη με τον άγγελο
Το ταξίδι και το γράψιμο
Μια ποιητική τέχνη;
Κι έφτασε το γαϊτανάκι!
Φετίχ
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ
Το μεγάλο θέατρο του κόσμου
Τσέχωφ, ο συγκαιρινός μας
Ο Σβέικ
Μπορόλα εναντίον όλων
Δύο εβδομάδες με τον Τόμας Μαν
Οι πύλες του παραδείσου
Ο δικός μας Οδυσσέας
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ: ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΤΣΙΑΠΑΣ