ΕΡΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Παρουσίαση

Η ποίηση με μέσο το λόγο είναι επαναστατική δράση ή οφείλει να είναι. Το Ανθρώπινο είδος οφείλει την ύπαρξή του στις επαναστάσεις που το ίδιο δημιουργεί. Το έργο είναι ένας ολόκληρος κόσμος, υπολογισμένος με λεπτομέρεια. Η Λυμπεροπούλου είναι επιστήμονας. Μετράει τις κουβέντες της, μετράει τις αποστάσεις, τα βάρη, τις θέσεις, τα νοήματα και τα φορτία των λέξεων πριν γίνουν προτάσεις και μετά πάρουν τη θέση τους στη σύνθεση, έτσι όπως γίνεται στη λαϊκή ποίηση. Είναι Μεσογειακή, Διονυσιακή, παρεκτρέπεται και συνθετικά και νοηματικά, σαν τους Εξπρεσιονιστές.
Μου θυμίζει αυτό που παρατηρούσε ο Καμύ για τον Ζίντ: "Δεν υπάρχουν όμορφα πράγματα εκτός από εκείνα που υπαγορεύει η τρέλα και γράψει η λογική". Μια γυναικεία ματιά ! Ναι ! και το στηρίζω στη λογική! Αλλιώς, δε θα υπήρχαν δυο λέξεις, Άντρας, Γυναίκα. Σαν τις Μούσες του Ελικώνα κοιτάζει ή σαν μαινάδα του Κιθαιρώνα, κόρη του Κάδμου που αμφισβητεί τον Διόνυσο το θεό αλλά, ταυτόχρονα, τρελαίνεται απ' αυτόν! Πάθη του Ανθρώπου, διαχρονικά, παίρνουν τη θέση τους σ' αυτή τη σύνθεση μ' ένα σύγχρονο, προσωπικό τρόπο και την αρχέγονη πάλη με την πραγματικότητα του τέλους. (Άκανθος, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Λύκαινα
Φορμόλη
Ήβη
Δεσμώτες
Παράσιτα
Σταυρός
Αστείο
Ερείπιο
Παράδοξο
Άσσος
Άρνηση
Προσταγή
Κατερίνα Κ.
Εφήμερο
Μύγα
Εγκάρσια
Ακινησία
Οίκος ανοχής
Κλίνη κενή των αφανών
Σάτυροι
Θραύσμα
Omerta
Luna de plata
Καθήλωση
Κλέφτες
Ποιητής
Ανοικτό
Συμφωνία
Έκσταση
Μαρτυρία
Άλγος
Χώνεμα
Ελένα
Εγχειρίδιο
Αγρύπνια
Ανόμοιο
Επιβίωση
Παιδί
Επειδή
Αγαθή
Δελτίο καιρού
Φυγή
Εξπρές
Τιμαλφή
Αναχώρηση
Συγκρουόμενα
Ωμο-λογία
Αντανάκλαση
Να είσαι
Ασύγχρονο
Σκίρτημα
Διαστάσεις
Δαίμονας εαυτού
Στάσιμο
Συμβάν
Αντιμάχη
Δελφικό
Νυχοπάτημα
Ανυποταγή
Χαμογέλιο
Αγχόνη
Αφορισμός
Γλώττα
Ενύπνια
Παιδίσκη
Ιμάτια
Ρίζωμα
Σαγήνη
Βεατρίκη