ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΞΕΝΟΙ

Παρουσίαση

Η Σύμβαση περί Ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών Πληθυσμών και η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης, οι οποίες υπογράφτηκαν στην ομώνυμη ελβετική πόλη στις 30 Ιανουαρίου και στις 24 Ιουλίου του 1923 αντίστοιχα, αποτελούν το τελευταίο τραγικό κεφάλαιο της Μικρασιατικής Εκστρατείας που ξεκίνησε με την απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη το Μάιο του 1919 και έληξε με την Καταστροφή της Σμύρνης το Σεπτέμβριο του 1922. Περίπου 1.300.000 ελληνορθόδοξοι ξεριζώθηκαν από τα τουρκικά παράλια και την ενδοχώρα και κατέφθασαν σε μια πολιτικά διχασμένη και οικονομικά διαλυμένη Ελλάδα. Την αντίστροφη πορεία υποχρεώθηκαν να ακολουθήσουν 350.000 μουσουλμάνοι κυρίως από τη Μακεδονία και τη Θράκη.
Η ενσωμάτωση των προσφύγων της Μικράς Ασίας στην ελληνική κοινωνία και η συμβίωσή τους με τους γηγενείς Έλληνες δεν υπήρξε εύκολη. Η οικονομική και κοινωνική αναστάτωση που προκάλεσε ο ερχομός των προσφύγων δημιούργησε ένα κλίμα αντιπάθειας των γηγενών εναντίον τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χρήση υποτιμητικών χαρακτηρισμών εκείνη την εποχή όπως "τουρκόσποροι", "τουρκομερίτες" και "πρόσφιγγες", σαφής αναφορά στο πλήθος των προσφύγων που έμοιαζαν με σμήνος από σφίγγες. Στις προφορικές μαρτυρίες και τα απομνημονεύματά τους που φυλάσσονται στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, οι Μικρασιάτες περιγράφουν με μελανά χρώματα τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν αναφορικά με την εγκατάσταση, τη στέγαση, τη σίτιση, την απασχόληση και την κοινωνική αποδοχή τους στην Ελλάδα. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Δυο άντρες με φόντο τα ήρεμα νερά μιας λίμνης
Μια σκιά στην ψυχή, δυο εθνικά κράτη
Διασχίζοντας τη μεγάλη θάλασσα
Τουρκόσποροι και Ρωμιόσποροι
Η καραντίνα
Η αφήγηση του Λουτφού Καραντάγ, πρόσφυγα πρώτης γενιάς
Οι φίλοι στο χωριό και ένα ταξίδι με τρένο
Η βροχή μπαίνει στις παράγκες
Πόλεις της σιωπής
Η ζωή σε μια παράγκα
Οι δικοί μας ξένοι
Ευχαριστίες