Η ΒΙΑ; ΠΟΙΑ ΒΙΑ;

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Στη σειρά δοκιμίων του με τον τίτλο 'Η βία; Ποια βία;, (στην επεξηγηματική μετάφραση του Τάσου Μπετζέλου & του Χρήστου Βαλλιάνου), ο Γάλλος μαρξιστής φιλόσοφος Georges Labica αναπτύσσει εννοιολογικά το θέμα της βίας και της έκκεντρης διάστασης της. Εστιάζοντας στο λόγο περί βίας, στα προτάγματα που φέρει καθώς και στην προσίδια επανεπινόηση της ως αναπόσπαστο ΄κομμάτι΄της 'λογικής' πολιτικής, στην λεκτική-ιδεολογική της αναπαραγωγή, Labica αναδεικνύει τους όρους εισχώρησης της βίας στις πτυχές του γίγνεσθαι, εναλλάσσει τις εκφάνσεις μεταξύ πολιτικής-στρατιωτικής & οικονομικής βίας, επανανοηματοδοτεί τον συστημισμό της, αναφέροντας το χάσμα: την βία ως στοιχείο του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής, έκφανση και τροπικότητα που συστηματοποιείται και διαχέεται παράλληλα στο σώμα, στους χώρους εργασίας, φέροντας τον συμβολισμό: ανάγκη & προτίμηση. Ο Γάλλος φιλόσοφος προσδιορίζει τις μορφικές πλαισιώσεις της βίας ως κρατικό μονοπώλιο αλλά και ως όψη του πολιτικού, μετακινούμενος παράλληλα προς το πεδίο του σύγχρονου ιμπεριαλισμού και του περιώνυμου & 'εξαγόμενου' ανθρωπισμού που υποκρύπτει και αποκαλύπτει ως αναγκαίο ή και κατ' ανάγκην ορθολογισμό την βία και την χρήση της. Ο Labica, θεωρητικά και εννοιολογικά αποκαλύπτει και αίρει τον λόγο και τον 'μανδύα' του ανθρωπισμού ή της ανθρωπιστικής πολιτικής, στοχεύοντας στους επάλληλους μετασχηματισμού του, και, προσεγγίζοντας αυτό που δια-κρατείται: την στρατιωτική-ιμπεριαλιστική βία των κυρίαρχων, την σχεδόν 'αυτοματοποιημένη' βία που ασκείται εκτατικά αλλά και 'αθόρυβα. 'Διεισδύοντας' στις όψεις της κεφαλαιοκρατικής παραγωγικότητας, στις τομές της ιδιαίτερης οικονομικής-ταξικής βίας που αναπαράγεται ως πίεση, αξίωση, εκμετάλλευση και υφαρπαγή, ο Labica τονίζει αυτό που νοηματοδοτεί ως συμβολική σήμανση: απέναντι στη βία των κυρίαρχων, η βία των κυριαρχούμενων, αναφέροντας παράλληλα την περίπτωση της Παλαιστινιακής αντίστασης, εκεί όπου η βία, για τον ίδιο, 'καθαγιάζει' και 'καθαγιάζεται'.