ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΕΩΣ

Παρουσίαση

"Πες μου ξανά τις θλιβερές που έμαθες ιστορίες
στο δύσκολο κι ολόπικρο μαρτυρικό σου δρόμο
και μες της φαντασίας τον πυρετό θα ξαναπλάσω
της ζωής μου τραγικές στιγμές, αξέχαστες για πάντα".

(Τραγική αναπόληση)

"Για κείνη τη μικρή γωνιά της γης όπου γεννήθηκα..." Γευγελή. "Ο αρραβώνας του αίματος" στους Βαλκανικούς πολέμους. "Όπου τελειώνουν τα γεγονότα, αρχίζουν τα αισθήματα". Την πρώτη αίσθηση, λοιπόν, του κόσμου τη δοκίμασα μια Κυριακή -εξόχως ποιητικό, ε;- στις 24 Αυγούστου του 1903. Το θέρος, δίχως άλλο, τελείωνε...

Φαντασία και Μνήμη. Μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση. Η τάξη και η αταξία του κόσμου. Αν ανατρέξει κανείς στα παιδικά και στα νεανικά του χρόνια, διαπιστώνει τον τεράστιο όγκο των αναμνήσεων. Κι εγώ ήρθα σήμερα εδώ φορτωμένος με αυτές, για να σας κάνω συνοδοιπόρους. Αλλά και συνένοχους.
[...]

(Από την έκδοση)