ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Παρουσίαση

Η Όλγα Μπέργγολτς, η μούσα της πολιορκημένης από τους Ναζί γενέθλιας πόλης της, του Λένινγκραντ.
Η Όλγα Μπέργγολτς, η γυναίκα και ποιήτρια που ενσάρκωσε όσο κανένας άλλος του στίχους της Άννας Αχμάτοβα

"Όχι! Δεν κρύφτηκα κατ' από ξένο ουρανό
Ούτε φτερούγας ξένης προστασία
Ήμουν με το δικό μου το λαό
Όταν εζούσε μέσ' στη δυστυχία."

Η Όλγα Μπέργγολτς έζησε με το λαό της όλα όσα της επιφύλαξε η μοίρα, από τα κελιά της NKVD μέχρι την Παρέλαση της Νίκης το 1945. Η ζωντανή φωνή και συνείδηση των γενιών εκείνων που πίστεψαν στο όνειρο της συναδέλφωσης των ανθρώπων και βίωσαν το μίσος και την κυριαρχία του απόλυτου Κακού. Συνεχίζοντας τη μεγάλη λογοτεχνική παράδοσης της Αγίας Πετρούπολης - Λένινγκραντ η Όλγα Μπέργγολτς άφησε μια πλούσια ποιητική παρακαταθήκη, ένα υπόδειγμα ποιητικού και πολιτικού ήθους που εκτίμησαν και αγάπησαν οι συγκαιρινοί της αλλά και οι απόγονοί τους.
Η Όλγα Μπέργγολτς με τη "Δοκιμασία", τον ποιητικό κύκλο που έγραψε στα κελιά της απομόνωσης, αλλά και επιλεγμένα ποιήματα από τη διαδρομή της στη ρωσική λογοτεχνία παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή
Η φωνή και η μούσα του πολιορκημένου Λένινγκαντ
Δοκιμασία (ποιητικός κύκλος)
Δοκιμασία
Τις μέρες περνούσα σε άγρια σιωπή
Τι παράξενο να ξέρεις πως στην ίδια πόλη
Απ' την ανόητη και άγρια του σκοταδιού την εσχατιά
Σε περιμένω γιε μου ποθητέ;!
Ονειρεύτηκα το παλιό σπίτι
Ανάμνηση
Μικρά παιδιά στον περίπατο
Επιθυμία
Η φωτιά πυρώνει
Παράκληση
Της Μαργαρίτας Κορσούνοβα
Φθινόπωρο
Μάγια
Νυχτερινός σταθμός
Δύο ποιήματα για τις κόρες μου
Μόνη μου σ' άφησα
Στον πευκόφυτο σταθμό Σιβέρκαγια
Εγώ σε κέρδισα στη ζωή
Προαίσθημα
Όχι, δε θα συμφιλιωθώ ποτέ
Τα φύλλα πέφτουν
Της πατρίδας
Όλα όσα στείλεις
Μη δοκιμάζεις την εμπιστοσύνη μου
Τραυμάτισα και τη ψυχή καψάλισα
Ξέρω, ξέρω - στο πέτρινο σπίτι
Νιότη
Δεν είναι αλήθεια όλα αυτά
Φοβάμαι πως όλους όσους αγαπώ
27 Ιανουαρίου 1945
Προδοσία
Από το διάγγελμα της τραγωδίας
Οι φίλοι ισχυρίζονται
Ζηλεύω κρυφά και πικρά
Πέρασε μισός χρόνος σιωπής
Ω, πίσω μην κοιτάξετε
Στη συνέλευση όλη τη μέρα καθόμουν
Ελπίδα
Κανείς δε θα επιστρέψει
Τρίπτυχο του 1949
Δεν αγαπώ εκείνους που μ' ακολουθούν
Δεν θα υπάρξει σπίτι
Δε μου αρέσουν τα τηλεφωνήματα
Πότε θα τραγουδήσεις
Στο Στάλινγκραντ
Αδελφοποιτοί
Υπόσχεση
Την καρδιά μου δεν τη λυπήθηκα ποτέ
Από το "Απαγορευμένο Ημερολόγιο" της Όλγας Μπέργγολτς