Παρουσίαση
Η νουβέλα "Το πλουσιόπαιδο" πρωτογράφτηκε το 1924 στο Κάπρι της Ιταλίας και ολοκληρώθηκε την επόμενη χρονιά στο Παρίσι. Περιελήφθη το 1926 στη συλλογή διηγημάτων All the Sad Young Men (Όλοι οι θλιμμένοι νέοι). Συνεχίζοντας τη μελέτη των επιπτώσεων του πλούτου στη ζωή ενός ανθρώπου, με την οποία είχε καταπιαστεί στον Υπέροχο Γκάτσμπυ, ο Αμερικανός συγγραφέας καταδύεται με το "Πλουσιόπαιδο" στον κόσμο της αστικής αριστοκρατίας της Νέας Υόρκης του Μεσοπολέμου, των βιοτικών της συνηθειών, των πεποιθήσεων και των εμμονών της.Ανατρέποντας διαρκώς τις προσδοκίες του αναγνώστη του, ο Φιτζέραλντ πλάθει αριστοτεχνικά το λεπτό ψυχολογικό πορτραίτο ενός νεαρού άνδρα στη μετάβασή του από τη νεανική ηλικία στην ωριμότητα, αλλά και από την ανέμελη ζωή στη μοναξιά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΕισαγωγήΚεφάλαια 1 - 8
Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
Νίκος Κ., Κατερινα Μαρκουίζου, catstam9, ellinida, annaserp, christoforos, clea, TasosK2, geopap1984, johnkr1, ΛΟΙΖΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, amarg, xaitase, lasarig, giovand, sofunim, eirini_ha, maria4, maria.stathkamp, biancpolit, ion_koum, Nefeli Karapiperi, tim8, soros, filikaan, Панаётис, dimitrispanagi, Krvag, Mark3lla, IoannisdogakisΚριτικές για το προϊόν
[18/08/2020] Jeni19. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:

[14/05/2018] tim8. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΤο βρήκα εξαιρετικό. Από τις πιο "εύκολες" αλλά και σύνθετες μέσα στην αναγνωστική τους άνεση, δουλειές του. Το προτείνω.
Βαθμολογία:

Και εδώ ο Φιτστζέραλντ καταπιάνεται με την αποπροσανατολιστική και υλιστική δεκαετίας του '20, αλλά με ένα τρόπο περισσότερο επαναστατικό και λιγότερο λυρικό από τον 'Μεγάλο Γκάτσμπυ'. Χαρακτηριστικά, ο συγγραφέας αναφέρει στην εισαγωγή ότι εμπνεύστηκε την ιστορία από τον κουμπάρο και συμφοιτητή του στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, Λάντλοου Φάουλερ, ενώ θεωρεί ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα κείμενα που έγραψε ποτέ. Θα συμφωνήσω προσθέτοντας ότι αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό λογοτεχνικό δείγμα του νέου μεγαλοαστού άντρα που ενηλικιώνεται, αμέσως μετά τον Α' παγκόσμιο Πόλεμο, παλεύει να ξεφύγει απο μια συμβατική ζωή, προσπαθεί αποτυχημένα να αποφύγει το 'ξέφρενο' πνεύμα του Μεσοπολέμου, αλλά καταλήγει με μαθηματική ακρίβεια να αγκαλιάζει την μοναξιά, την ραθυμία, την αποστασιοποίηση και την έλλειψη δημιουργικότητας. Για τον βασικό ήρωα, Άνσον Χάντερ, κάθε στάδιο είναι και ένα μάθημα αυτογνωσίας από το οποίο είτε προσπαθεί να κερδίσει είτε να χάσει σημαντικά κομμάτια του εαυτού του, αφού, αρκετές φορές, αυτοσαμποτάρεται μην μπορώντας να 'αφεθεί' συναιασθηματικά.
Η συγκεκριμένη νουβέλα περιλαμβάνεται στη συλλογή διηγημάτων ' 'Oλοι οι θλιμμένοι νέοι' (1926) και είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Βαθμολογία:4,3/5 ή 8,6/10.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.