Παρουσίαση
"Αυτό το παιδί θα πάει μπροστά αν δεν το παρακάνει", έγραψε ένας διορατικός δάσκαλος στον έλεγχο του δωδεκάχρονου Όλιβερ Σακς. Στη μετέπειτα ζωή του, ο Σακς δεν σταμάτησε ποτέ να ξεπερνάει τα όρια. Το Εν κινήσει: Μια ζωή είναι εμποτισμένο με μια ασίγαστη ενεργητικότητα που γίνεται φανερή από τις πρώτες κιόλας σελίδες, στις οποίες ο Σακς αφηγείται τη νεανική εμμονή του με τις μοτοσικλέτες και την ταχύτητα.Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο νεαρός νευρολόγος δούλευε αρχικά στην Καλιφόρνια, παλεύοντας με τον εθισμό του στα ναρκωτικά, και αργότερα στη Νέα Υόρκη, όπου ανακάλυψε μια ξεχασμένη ασθένεια στους θαλάμους ενός νοσοκομείου για χρόνιες παθήσεις. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες, η σχέση του με τους ασθενείς έφτασε να καθορίζει τη ζωή του. Ο Σακς φανερώνει ότι η ίδια ενεργητικότητα που βρίσκεται πίσω από τα σωματικά του πάθη -την άρση βαρών και την κολύμβηση- αποτελεί και κινητήρια δύναμη για τα διανοητικά του πάθη. Γράφει για τις σχέσεις του, τόσο τις ερωτικές όσο και τις διανοητικές, τις ενοχές που ένιωθε όταν εγκατέλειψε την οικογένειά του φεύγοντας για την Αμερική, τον στενό δεσμό του με τον σχιζοφρενή αδελφό του και τους συγγραφείς και επιστήμονες -τον Τομ Γκαν, τον Αλεξάντρ Ρ. Λούρια, τον Ουίσταν Όντεν, τον Τζέραλντ Έντελμαν, τον Φράνσις Κρικ- που τον επηρέασαν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ: ΜΙΑ ΖΩΗΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΛΙΑ ΜΟΥ
ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ
ΜΑΣΛ ΜΠΙΤΣ
ΣΙΤΙ ΑΪΛΑΝΤ
ΕΚΤΟΣ ΠΟΡΕΙΑΣ
ΞΥΠΝΗΜΑΤΑ
Ο ΤΑΥΡΟΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
ΖΗΤΗΜΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
ΤΑΞΙΔΙΑ
ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ
ΣΠΙΤΙ
Φωτογραφίες
Ευχαριστίες
Σημείωμα για τον συγγραφέα
Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
aimilia, dchalkidis, fotinipoliteia, katerinalisiova, Petros.Efstathiou, sevastiani, Aberdeen Cobain, ΦΜ70, Nefeli Karapiperi, Kleio Nasopoulou, aposdrak, zaxaou, linuxman101, joko, Victor Dunwich, catherine.liapi, nikhms95, IhaveapassionΚριτικές για το προϊόν
[10/04/2019] fotinipoliteia. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
O Sacks είναι από τους αγαπημένους μου. Εξού και διάλεξα να διαβάσω κι αυτό το βιβλίο του. Δεν το έφτασα ποτέ μέχρι το τέλος. Βαρέθηκα τις αυτοαναφορές του και το συχνά επαναλαμβανόμενο μοτίβο του σχετικά με τη βιογραφία του και τη σύνδεση με το έργο του. Δυστυχώς, αποτυγχάνει να σε πείσει για τις πραγματικές προθέσεις του. Στην αρχή είχε κάποιο ενδιαφέρον και αν έχεις διαβάσει κάποια βιβλία του, σου έδινε μια εικόνα για το πώς είχαν προκύψει. Αλλά, τελικά, πάνω-κάτω όλα τα βιβλία του (δεν ξέρω προς το τέλος αν άλλαζε, αναφέρομαι μέχρι τη μέση και λίγι παραπάνω) προέκυψαν με τον ίδιο τρόπο. Ή ακόμα καλύτερα με την ίδια στάση του Sacks. Για μένα, αναμφισβήτητα προβάλει περισσότερο τη συγγραφική του επιθυμία, παρά οτιδήποτε άλλο.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.