ΕΔΩ ΕΖΗΣΕ

Παρουσίαση

Ο χωρισμός των γονιών. Η αλλαγή σπιτιού. Η εφηβεία. Η Αλίθια προσπαθεί να αφήσει πίσω την παιδική της ηλικία και να προχωρήσει μπροστά, κάτι παράξενο όμως συμβαίνει στο καινούργιο της σπίτι: Εχθρικοί γείτονες, ένα κρυμμένο ημερολόγιο και μια απρόσμενη επίσκεψη.
Στην προσπάθειά της να ισορροπήσει τη ζωή της και να κατανοήσει τι γίνεται γύρω της, η Αλίθια έρχεται αντιμέτωπη με την τραγωδία χιλιάδων οικογενειών που έχουν χάσει το σπίτι τους, αλλά και με τον αγώνα εκείνων που εναντιώνονται στις εξώσεις, στο σύστημα, στις πιέσεις, αναζητώντας τη δική τους χαμένη αξιοπρέπεια.
Το Εδώ έζησε, αιχμηρό και συγκινητικό, βαθιά τρυφερό, περιγράφει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον όχι μόνο της Ισπανίας αλλά όλων των χωρών του δυτικού κόσμου που βιώνουν ή θα βιώσουν τη σκληρότητα της επικράτησης της οικονομίας σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας των ανθρώπων. Ρεαλιστικό, κυρίως όμως ελπιδοφόρο και ανθρώπινο, μέσα από τις ιστορίες των ηρώων του, οδηγεί τον αναγνώστη από την οργή και την απόγνωση στην αισιοδοξία που γεννά η αλληλεγγύη και η δύναμη των ανθρώπων όταν μαζί αντιστέκονται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η ελπίδα έρχεται (πάντα) από το μέλλον. Ο 44χρονος Ρόσα παίρνει θέση όχι καταδικάζοντας στο πυρ το εξώτερο τις «κακές τράπεζες» και τους ανάλγητους πολιτικούς ή κανακεύοντας τους αθώους πολίτες αλλά μιλώντας για το βίωμα και το πώς επιδρά και μεταστρέφει τις κοινωνίες. Για τη βαθιά, ανοιχτή πληγή που καταλήγει να στερεί όχι μόνο το δικαίωμα στη στέγη αλλά και στην ίδια την ταυτότητα.
Στο βιβλίο του Ρόσα, η έφηβη ηρωίδα διαμορφώνει προσωπική αντίληψη για την κοινωνική πραγματικότητα εκκινούμενη από τη διάθεσή της να αποκαταστήσει το παρελθόν και τελικά να βάλει σε τάξη το δικό της μέλλον. Μέσα από αυτή τη διαδικασία γνωρίζει με ποιους τρόπους σε συνθήκες κοινωνικών ανατροπών και ανακατατάξεων μπορεί να αναπτυχθεί ιαματική συλλογική δράση που όχι σπάνια αποδεικνύεται και αποτελεσματική. Συνελεύσεις, δίκτυα πολιτών, συλλογικότητες που προσφέρουν νομική, υλική και ψυχολογική υποστήριξη γίνονται οι πόλοι του αγώνα για την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Τα σπίτια στις περισσότερες περιπτώσεις χάνονται οριστικά, όμως αποκαθίσταται, έστω εν μέρει, η κοινωνική συνοχή και ανακτάται από τον «φταίχτη/θύμα» του συστήματος η ταυτότητά του. (Ελένη Κορόβηλα, BookPress.gr, 22/2/2018)